تا چند سال پیش مثل همه ما روی پایش می‌ایستاد. ورزشکار بود و با هزار امیدو آرزو تلاش می‌کرد تا وارد تیم‌ملی شود. تازه وارد تیم‌ملی تکواندو شده بود که در یک سانحه رانندگی دچار معلولیت شد و از آن روز به بعد روی ویلچر نشست.

همشهری آنلاین - پارسا مهر: زمانی که وارد تیم‌ملی تکواندو شد می‌خواست به‌عنوان یک بانوی ایرانی در بازی‌های بین‌المللی پرچم کشورش را بالا ببرد، ولی این آرزویش تبدیل به واقعیت نشد، چون به دلیل آسیب نخاعی جدی ۲سال از عرصه ورزش دور ماند و وقتی هم دوباره وارد تیم‌ملی تیر وکمان شد رکوردزنی‌هایش موجب حیرت همه شده بود.

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

«زهرا نعمتی» قهرمان جهان و پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن این بار برای قهرمانی جهان در مسابقات کشور کره، لحظه‌شماری می‌کند. نعمتی که اکنون در جزیره کیش زندگی می‌کند به دعوت اداره تربیت‌بدنی شهرداری منطقه به تکه دوم پایتخت آمد تا از دستاوردهای شهرداری در عرصه ورزش به‌ویژه ورزش معلولان بازدید کند و در جلسه‌ای برای تبادل تجربه‌های ورزشی با کارشناسان ورزش نواحی نه‌گانه منطقه دیدار کرد. حضور این قهرمان در منطقه ما فرصت خوبی بود تا با او هم درباره جایگاه ورزش شهروندی، امکانات ورزشی، ارزیابی کارشناسان، ظرفیت‌ها و استعدادهای ورزشی منطقه و هم برنامه‌های خودش به گفت‌وگو بنشینیم.

 شما بازدید کاملی از ورزشگاه و سرانه‌های ورزشی منطقه داشتید. وضعیت امکانات ورزشی منطقه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

باید اعتراف کرد که شهرداری تهران برای توسعه ورزش شهروندی فعالیت‌های شایسته‌ای انجام داده است. ولی مسلماً در هرکاری ممکن است کاستی‌هایی وجود داشته باشد که باید در طول زمان برطرف شود. باید توجه داشت که ورزش شهروندی و همگانی یک سبک ورزشی پایه است و باید در آن شهروندان به طرف رده‌های بالاتر هدایت شوند. ورزش شهروندی برنامه‌ریزی همه نهادهای اجتماعی را می‌طلبد. از طرفی در این میان همکاری مستمر فدراسیون‌ها برای کشف استعدادهای شاخص ورزشی در جایگاه ویژه‌ای قرار می‌گیرد که باید از این فرصت نهایت استفاده را برد.

به نظر شما برای پیشرفت بیشتر در زمینه ورزش شهروندی چه کارهایی باید در در اولویت قرار گیرد؟

شهرداری وظیفه توسعه ورزشگاه‌ها را برای ورزش شهروندی به درستی انجام داده و نیروهای فوق‌العاده را هم به‌عنوان مسئولان، کارشناسان و مربیان در مجموعه‌های خود گزینش کرده است. فدراسیون‌ها هم در جایگاهی که دارند با توجه به موقعیت‌هایشان فعالیت‌های بسیار مثبتی انجام می‌دهند، ولی منظورم این است که اگر فعالیت‌های شهرداری در عرصه ورزش شهروندی با اقدامات فدراسیون و به‌طور کلی همه نهادهای دولتی و خصوصی یکی شود می‌تواند در شناخت، تربیت و هدایت ورزشکاران کمک‌رسان باشند. این اقدام یکپارچه می‌تواند ورزشکاران تراز اول بیشتری را به وجود آورد. باید توجه داشت زمانی تلاش ما به ثمر می‌رسد که نتیجه‌اش برایمان قابل لمس باشد و در عرصه ورزش حرفه‌ای در جهان حرف اول را بزنیم.

با این حساب چقدر به موفقیت شهروندان منطقه در زمینه ورزش حرفه‌ای امیدوار هستید؟

خیلی از کارشناسان منطقه از ورزشکاران سرشناس و موفق کشور بودند که واقعاً برای من افتخار بزرگی بود که با آنها دیدار کردم. به نظرم با توجه به امکاناتی که منطقه ۲ دارد و کارشناسانی که در حوزه‌های مختلف مشغول به کار هستند فکر می‌کنم آینده ورزشی منطقه خیلی امیدوارکننده است و در آینده قهرمانان بسیاری تحویل جامعه ورزشی کشور می‌دهد.

 کمی هم از خودتان بگویید. بعد از آن سانحه رانندگی چطور توانستید دوباره وارد ورزش شوید؟

بدون اغراق همه موفقیت‌هایم بعد از آن سانحه لطف خدا بود. البته خانواده‌ام هم نقش بسیار مؤثری در موفقیت‌هایم داشته‌اند؛ به همین دلیل باید تشکر ویژه‌ای از حمایت‌های آنها به‌ویژه خواهرم داشته باشم؛ همچنین باید از «رهام شهابی» همسرم که زحمات من بر دوش اوست، تشکر و قدردانی کنم.

فکر می‌کردید در مسابقات پارالمپیک مدال قهرمانی را کسب کنید؟

برای حضور همراه با موفقیتم، برنامه‌ریزی دو ساله‌ای داشتم؛ البته اکنون بیش از ۴سال است که در این رشته، فعالیت و همیشه برای موفقیت در آن برنامه‌ریزی می‌کنم اما به دلیل اینکه مسابقات پارالمپیک عرصه ویژه‌ای بود، موفقیت در این میدان برنامه‌ریزی ویژه‌ای را هم می‌طلبید. به لطف خدا توانستم با کسب مدال از این مسابقات علاوه بر به ثمر نشاندن این برنامه‌ها خستگی دو سال گذشته را از تنم خارج کنم.

شما افتخارات ارزشمندی را در مسابقات المپیک لندن کسب کرده بودید. درباره حس و حالتان بگویید و درباره عناوینی که در این مسابقه کسب کردید، کمی برایمان تعریف کنید؟

به‌عنوان یک ورزشکار ایرانی فقط به وظیفه‌ام عمل کردم و خوشحالم لطف خداوند شامل حالم شد و توانستم برای لحظاتی خنده و خوشحالی را روی لبان مردم کشورم بنشانم. در چند سال گذشته تمرینات طولانی را برای موفقیت در پارالمپیک پشت سر گذاشتم و برای کسب مدال طلا به لندن رفتم؛ همه برنامه‌ریزی من کسب عنوان قهرمانی از مسابقات تیراندازی با کمان بود. در این مسابقات در بخش ریکرو بانوان علاوه بر کسب مدال طلا در مسابقات انفرادی رکورد پارالمپیک را بالا بردم، رکورد قبلی در این بخش ۶۱۱ بود که رکورد من ۶۱۳ به ثبت رسید و موفق به جابه‌جایی آن رکورد شدم.

شما به‌عنوان برترین زن ورزشکار جهان هم شناخته شده‌اید. آیا روزی فکر می‌کردید به اینجا برسید؟

همیشه خدا را شکر می‌کنم که یک زن ایرانی با حجاب اسلامی موفق شده در میان ورزشکاران پارالمپیکی برتر دنیا قرار گیرد. زنان ایران شایستگی کسب هر افتخاری را دارند و می‌توانند جزو بهترین‌های دنیا باشند. امیدوارم در سال‌های آینده تعداد بیشتری از ورزشکاران ایران در فهرست برترین‌های جهان قرار بگیرند.

برخی مردم و به‌خصوص برخی از ورزشکاران حرفه‌ای، سطح رقابت‌ها را در عرصه مسابقات معلولان پایین‌تر از دیگر مسابقات می‌دانند. شما که در ۲ رشته ورزشی فعالیت داشته‌اید همچنین نظری دارید؟

این تفکر نادرست است، چون نه تنها ورزشکاران حرفه‌ای معلولان از نظر آمادگی و شرایط تمرینی با ورزشکاران عادی فرقی ندارند بلکه باید در شرایط تمرین سخت‌تر و آمادگی روحی و جسمی بیشتری داشته باشند تا بتوانند در یک مسابقه در سطح پارالمپیک شرکت کنند. سطح پارالمپیک بالاترین حد مسابقات ورزشی معلولان است و ورزشکاران از همه کشورها با آمادگی بالایی، شرکت و برای کسب عنوان و مدال با یکدیگر رقابت می‌کنند. کسب این مدال دشواری‌های بسیاری داشت اما سخت‌تر از کسب مدال، حفظ این عنوان و جایگاه است؛ برای موفقیت در مسابقات آینده باید میدان‌ها و مسابقات مختلفی را تجربه کنم تا بتوانم با کسب تجربه بیشتر با خیالی آسوده‌تر در مسابقات جهانی و پارالمپیک شرکت کنم.

چگونه می‌توان در عرصه ورزش قهرمانی جایگاه‌ها و موفقیت‌ها را حفظ کرد؟

مسلماً در این روزگار همه این مسائل با پول و حمایت‌های مالی در ارتباط است. در واقع تکرار موفقیت‌ها حمایت‌های مالی و حضور حامیان مالی را می‌طلبد؛ به عقیده من مهم‌ترین مشکل ورزش تیراندازی در شرایط کنونی نبود حامیان مالی است.

 در مصاحبه‌های قبلی‌تان هم از دغدغه‌های مالی صحبت کرده بودید؛ از مسئولان چه انتظاری دارید؟

من با کسب رتبه‌های مختلف و کسب دو مدال از پارالمپیک پاسخ اعتماد بسیاری افراد را داده‌ام و اکنون نوبت دیگران است تا با حضور خود در میدان، زمینه‌ساز موفقیت‌های بعدی برای ما باشند. از مسئولان انتظار دارم تا از ورزشکاران جانباز و معلول حمایت بیشتری کنند و این حمایت‌ها مقطعی و در بازه زمانی ویژه‌ای نباشد. باید سرمایه‌گذاران وارد ورزش زنان شوند و سرمایه‌گذاری در ورزش زنان باید مثل ورزش مردان باشد. در بخش بانوان امکانات کم است و با این حال بانوان بهترین نتایج را می‌گیرند. به نظر من، برای دستیابی به این امر مهم باید همه دست به دست یکدیگر دهیم و از قهرمانان حفاظت کنیم تا روز به روز وضعیت بهتری پیدا کنند. البته من، حرکت رو به جلو آن هم با همه قدرت را وظیفه خودم می‌دانم چون نسبت به کشورم احساس وظیفه می‌کنم.

مگر فدراسیون جانبازان و معلولان از شما حمایت نمی‌کند؟

قطعاً بدون حمایت مسئولان فدراسیون جانبازان و کمیته پارالمپیک، موفقیت‌ها برایم رخ نمی‌داد. خوشبختانه، حمایت مسئولان از پارالمپیک‌ها بی‌نظیر بود. شاید کمتر فدراسیونی این‌طور دلسوزانه از ورزشکار حمایت نکند. البته در رشد یک ورزشکار تنها فدراسیون دخیل نیست بلکه حمایت وزارت ورزش و وجود سرمایه‌گذار باعث می‌شود که انگیزه ورزشکاران بالا برود.

پینوشت: زهرا نعمتی  تاکنون موفق به کسب مدال طلا در سه پارالمپیک پیاپی لندن ٢٠١٢،  ریو ٢٠١۶ و توکیو ٢٠٢٠ شده است.

* منتشر شده در همشهری محله منطقه دو به تاریخ ۱۳۹۳/۲/۳۱

برچسب‌ها