همشهری آنلاین _ رضا نیکنام : وارد بوستان لاله که بشوید هیچ خبری از ازدحام و شلوغی‌های خیابان‌های اطراف آن نیست. همه چیز آرام است و ملایم. انگار وقتی از خیابان‌های اطراف وارد پارک می‌شوید ناگهان همه چیز آرام می‌شود. سرعت و شدت جای خودش را به سکون و آرامش می‌دهد.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
بوستان لاله در گذشته به محله جلالیه یا میدان اسبدوانی جلالیه معروف بود. یک محوطه بزرگ که کاربرد نظامی داشت. برای فعالیت‌هایی چون سوارکاری، رژه‌های نظامی، سوارکاری و برخی مسابقه‌ها استفاده می‌شد. سرانجام ارتش این زمین‌ها را در ازای مطالبات وزارت دارایی به آن وزارتخانه انتقال داد. وزارت آبادانی و مسکن وقت مأموریت یافت برای این منطقه طرحی تهیه کند. قسمت شمال پارک را برای تأسیسات فرهنگی عمومی و قسمت جنوبی صرفاً برای پارک در نظر گرفته شد. این‌طور شد که به تدریج و با فراهم آمدن امکانات ویژه تفریحی و ورزشی مانند زمین‌های بازی، غرفه‌های فرهنگی و جاذبه‌های گردشگری فراوان، بوستان لاله تهران به یکی از بوستان‌های معروف تهران تبدیل شد.
طراحی بوستان لاله توسط یک طراح معروف فرانسوی «ژوفه» و سایر طراحان پارک‌سازی و همکاران ایرانی تهیه شد. سایر عملیات اجرایی به عهده شهرداری گذاشته شد. شهرداری عملیات اجرایی را طبق طرح ادامه داد تا سرانجام در سال ۱۳۴۵ این پارک باعنوان پارک فرح تأسیس شد و پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ نام این پارک به لاله تغییر یافت.
هم اکنون این پارک در محدوده منطقه ۶ شهرداری تهران واقع شده است و از شمال به خیابان دکتر فاطمی، از جنوب به بلوار کشاورز، از غرب به خیابان کارگر و از شرق به خیابان حجاب محدود می‌شود. در همسایگی این بوستان، موزه هنرهای معاصر، موزه فرش ایران و هتل لاله واقع شده است. ضلع جنوب‌شرقی این پارک به سبک پارک‌های ژاپنی طراحی شده و دارای آبنما و نهرهای مارپیچ است.
درخیابان‌های شمالی پارک محوطه میزهای شطرنج واقع شده است. زمین‌های ورزشی پارک شامل زمین‌های بسکتبال و والیبال نیز در ضلع شمالی واقع است. در این پارک همچنین یک مرکز تئاتر عروسکی، یک کتابخانه تحت پوشش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و یک مسجد دایر است. مجسمه‌ها و تندیس‌های متعددی نیز در این پارک وجود دارد که معروف‌ترین آنها مجسمه خیام و مجسمه ابوریحان بیرونی است. مجسمه خیام از آثار ابوالحسن صدیقی است که در سال ۱۳۵۱ و در کشور ایتالیا (به‌سفارش انجمن آثار ملی) ساخته شده است. این مجسمه پس از انتقال به ایران به این پارک منتقل شد و در معرض دید عموم قرار گرفت و پس از آن چندین بار توسط فرزند خالق اثر مورد بازسازی قرار گرفت.
بوستان لاله که ۲۸۰ هزارمترمربع است جزء بوستان‌های شهری محسوب می‌شود و پوشش گیاهی آن شامل سرو نقره‌ای، چنار، بلوط، ژینکگو، ماهونیا، سیدالاشجار، اقاقیا، افرا، توت، بیدسرخ، بامبو، سروخمره‌ای، پالم، نارون، صنوبر، بربریس، مروارید قرمز و سفید و لیگوستروم است.
از امکانات بوستان نیز می‌توان به مسجد، آبنما، سه زمین کودکان (مرکز، شمال غربی، جنوب غربی)، زمین چمن مصنوعی فوتبال، تیچراسکیت، سالن چندمنظوره ورزشی، فدراسیون شطرنج، نگارخانه، تندیس‌های خیام و ابوریحان بیرونی، بوفه، غرفه، آمفی‌تئاتر روباز و سرویس بهداشتی و همچنین در مجاورت این بوستان هتل لاله و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان اشاره کرد.