گوشت کدام حیوانات برای بدن مناسب‌تر است؟

همشهری آنلاین: حذف گوشت از وعده‌های غذایی، بدن را با کمبود مواجه ‌می‌کند. گوشت، بسیار موردتوجه متخصصان تغذیه قرار دارد و مصرف آن برای افرادی که در حال رشد هستند، ضروری به نظر می‌رسد. علاوه بر متخصصان طب جدید، فواید گوشت از نظر متخصصان طب سنتی، نیز مورد توجه قرار گرفته است. «دکتر حمید شمسی باغبانان»، متخصص طب سنتی و رئیس انجمن علمی طب سنتی استان البرز از دیدگاه طب سنتی شما را با فواید گوشت گوسفند، گاو، مرغ و بلدرچین آشنا می‌کند. ژ

ماهی 

ماهی یکی از غذاهایی است که طرفداران خاص خودش را دارد و هر کسی سراغ آن نمی‌رود. به‌طورکلی مزاج ماهی سرد و تر محسوب می‌شود. البته باید به این نکته توجه داشت که نوع ماهی و محل زندگی آن، در شدت سردی و تری گوشت انواع ماهی‌ها می‌تواند مؤثر باشد. نکته‌ی جالب‌توجه در رابطه با ماهی‌ها، این است که در صورت نمک‌سود کردن به علت تأثیر نمک، مزاج‌شان گرم و خشک می‌شود. ماهی‌هایی که در آب دریا و آب شور زندگی می‌کنند نسبت به ماهی‌های نهرها و آب شیرین، سردی و رطوبت کمتری دارند.

در پاسخ به این سؤال که کدام نوع ماهی از بقیه بهتر است، باید گفت از دیدگاه طب سنتی، ماهی‌ای که در رودخانه‌ای با آب شیرین زندگی می‌کند و بدنش فلس بیشتری دارد، نسبت به سایر انواع ماهی بهتر است. درواقع ماهی سفید مثال خوبی برای این موضوع محسوب می‌شود. بهترین نحوه‌ی مصرف ماهی هم کباب کردن آن است.

هضم ماهی به این شکل، از سرخ کردن آن در روغن آسان‌تر می‌تواند باشد. از دیدگاه طب سنتی، خونی که در اثر مصرف ماهی کباب‌شده در بدن تولید می‌شود، یک خون سالم است. مصرف ماهی به‌صورت کبابی می‌تواند باعث چاقی شود. ضمن اینکه افزایش شیر در مادران شیرده را به همراه دارد. مصرف ماهی برای افراد دارای مزاج سرد و تر چندان مناسب نیست و این دسته از افراد در صورت تمایل به مصرف، باید برای کاهش عوارض خوردن گوشت ماهی و جبران سردی و تری آن، حتماً از زنجبیل یا گلپر استفاده کنند.

گوسفند

مزاج  همه‌ی گوشت‌ها گرم و تر است ولی بر اساس  نوع حیوان، جنس،  سن، محل زندگی (در خشکی یا دریا)،  لاغری و چاقی، شدت گرم و تری متغیر خواهد بود. در بین گوشت چهارپایان، بهترین گوشت، گوشت گوسفند نر محسوب می‌شود. به‌ویژه اگر گوسفندی باشد که در صحرا چرا کرده باشد. گوشت گوسفندی که در یکجا نگه‌ داشته شود و در صحرا چرا نکرده باشد، کیفیت پایین‌تری خواهد داشت. از نظر مزه و طبخ نیز این نکته کاملاً مشهود است.

طبخ و هضم گوشت گوسفند نسبت به سایر گوشت‌ها راحت‌تر خواهد بود. کیفیت قسمت‌های مختلف گوشت برای مصرف، متفاوت است. به عبارت روشن‌تر، گوشت گردن، دست و سینه‌ی گوسفند کیفیت بالاتری نسبت به قسمت‌های دیگر بدن این حیوان دارد و بهتر است که از این قسمت‌ها برای پخت غذا، استفاده شود. گوشت گوسفند، برای افراد با مزاج سرد و خشک مناسب است. برای رشد کودکان و بیمارانی که دچار ضعف هستند، مصرف آب‌گوشتی که از گوشت گوسفندی تهیه ‌شده باشد، ضروری محسوب می‌شود. مصرف گوشت گوسفند می‌تواند بر میل جنسی اثر بگذارد، ‌طوری‌ که مصرف این گوشت باعث افزایش میل ‌جنسی می‌شود.

مصرف این گوشت در برخی از بیماری‌ها باید محدود شود و تشخیص این مسئله بر عهده‌ی پزشک متخصص طب سنتی است. آن دسته از افرادی که دچار چربی خون بالا هستند، بهتر است از گوشت گوسفند تا جای ممکن استفاده نکنند و در صورت مصرف نیز، باید حتماً چربی گوشت گرفته شود.

گاو

یکی از گوشت‌های پرطرفداری که افراد از آن در آشپزی زیاد استفاده می‌کنند گوشت گاو است. این گوشت در تهیه‌ی استیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. مزاج گوشت گاو، گرم و تر محسوب می‌شود اما نسبت به گوشت گوسفند، مزاج آن سرد و خشک است. گوشت گاو، یک گوشت دیرهضم به‌حساب می‌آید و خوردن مداوم آن می‌تواند حسابی دردسرساز شود، به‌ویژه برای افرادی که دچار ضعف در گوارش هستند. چنانچه فردی مستعد بیماری‌های سوداوی باشد، باید از خوردن مداوم گوشت گاو پرهیز کند، چون مصرف این گوشت احتمال بروز برخی از بیماری‌ها را افزایش می‌دهد.

گوشت گاو، بیشتر مناسب افرادی‌ است که فعالیت بدنی زیادی دارند. گوشت گاو دیرپز است و برای کمک به طبخ آن می‌توان کمی چای یا پوست خربزه به آن اضافه کرد. علاوه بر گوشت گاو، گوشت گوساله‌ نیز بسیار پرطرفدار است. گوشت گوساله، از دیدگاه طب سنتی، شباهت زیادی به گوشت گوسفند دارد و از نظر گرمی و تری مشابه آن است.

این گوشت مانند گوشت گوسفندی، خون خوبی (سالم) برای بدن تولید می‌کند. مصرف گوشت گوساله برای افراد سالم که به بیماری خاصی مبتلا نیستند، توصیه می‌شود. بهترین سن ذبح گوساله حدود یک‌سالگی است و هر چه حیوان از این سن بالاتر می‌رود ویژگی‌های گوشت آن، بیشتر شبیه گوشت گاو می‌شود. چنانچه افراد با مصرف گوشت گاو یا گوساله، دچار مشکلی شوند باید از پزشک متخصص طب سنتی کمک بگیرند تا علت اینکه نمی‌توانند از این گوشت به‌راحتی استفاده کنند، مشخص شود.

مرغ

به‌طورکلی گوشت پرندگان نسبت به گوشت حیوانات چهارپا، راحت‌تر پخته می‌شوند و هضم راحت‌تری دارند. مرغ و خروسی که در شرایط طبیعی پرورش پیدا می‌کنند، فعالیت و تحرک بیشتری دارند و به همین دلیل جثه‌ی آن‌ها کوچک است. مرغ و خروسی  که در جایی کوچک پرورش داده شوند و به آن‌ها غذای زیادی داده شود، چاق‌تر خواهند بود ولی کیفیت کمتری دارند، ضمن اینکه طعم آن‌ها با نوع طبیعی، برابری نمی‌کند. بهترین زمان ذبح مرغ، برای استفاده از گوشت آن، زمانی است که هنوز تخم‌گذار نشده و در مورد خروس هم بهترین زمان ذبح آن زمانی است که خروس، تازه به بلوغ می‌رسد. مصرف، گوشت کباب‌شده‌ی مرغ یا خروس، می‌تواند باعث افزایش اشتها شود.

خوردن گوشت این حیوانات چاق‌کننده است و والدین می‌توانند از این خاصیت، برای تقویت فرزندان لاغر خود بهره بگیرند. با مصرف این گوشت، کودکان چاق خواهند شد. بال و گردن مرغ و خروس نسبت به سایر قسمت‌های آن، زودتر هضم می‌شود و گوارش افراد را دچار مشکل نمی‌کند. هر چه مرغ و خروس پیرتر باشند، هضم سخت‌تری دارند و ارزش غذایی آن‌ها از دیدگاه طب سنتی کم است. مصرف پوست و جگر مرغ  به دلیل تجمع مواد مضر، توصیه نمی‌شود.