همشهری آنلاین- بهاره خسروی : از پیچ کوچه که گذر می‌کردی، آواز خوش بچه‌ها شنیده می‌شد که با لحنی آهنگین مشق ملاباشی را تکرار می‌کردند: «الف» دو زبر «اَن» و دو زیر «اِن» و دو پیش «اُن». «اَن»، «اِن»، «اُن». «ب» یکی به زیر دارد، «پ» سه تا به زیر دارد، «ت» دو تا به سر دارد، «ج» یکی تو شکم دارد، «ح» هیچی تو شکم ندارد و... و.
اینجا «مکتبخانه» است. جایی که میان مردم همپای اماکن متبرکه اعتبار و قداست داشت و به همین دلیل اغلب برای مکتبخانه‌ها نذر می‌کردند. در این فیلم ماجراهای جالب مکتبخانه‌ها به روایت «سعید وزیری»، نویسنده و پژوهشگر، پیش روی شماست.
خبرنگار: بهاره خسروی
تدوین : مسعود ساکی