شهره کیانوش راد- همشهری آنلاین: زنده یاد عبدالله انوار، درباره هر محله تهران اطلاعات ارزشمندی داشت و معتقد بود: «زبان و گویشهای محلی بخشی از هویت هر محله به شمار می رود و اهمیت حفظ این میراث، غنی سازی فرهنگ جامعه است.»
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
او درباره اهمیت زبان و گویشهای محلی میگفت: «وقتی ما با کلمات و گویشهای محلی آشنا باشیم، میتوانیم از آنها در به کارگیری لغات معادل استفاده کنیم. زبان با فرهنگ گره خورده است و اهمیت دادن به زبان و گویشهای یک محله یا شهر، بر فرهنگ آن جامعه تاثیرگذار خواهد بود. شناخت محلهها به شناخت کلمات و واژه ها کمک میکند.»
انوار با بیان اینکه حتی کلماتی که در گویشهای محلی ناحیه سردسیر به کار میرفته با واژگانی که در ناحیه گرمسیر استفاده میشده تفاوت داشته است اظهار میکرد: « بنابراین شناخت بهتر زبان به حفظ هویت و فرهنگ کمک میکند. به هر حال با ورود تلویزیون به زندگی، نسل جدید با زبان واحدی آشنا شد که زبان رسمی و استاندارد به حساب میآید. این موضوع نه فقط در ایران که در تمام دنیا رواج پیدا کرده، اما آنچه اهمیت دارد حفظ زبان و گویشهای محلی است.»
نام یک محله، هویت یک محله است
یکی از موضوعات مهمی که در شناخت هویت یک محله اهمیت دارد، نامی است که بر یک محله گذاشته میشود. استاد انوار که درباره محله های مختلف تهران تحقیق و پژوهش کرده بود، اسامی محله ها را هویت هر محله می دانست و تاکید داشت که باید این نام ها حفظ شود.
او میگفت: «این نامها در طول سالهای گذشته تا به امروز ماندگار شده و به نوعی هویت یک محله به شمار میآیند. جوادیه، منیریه، نازی آباد، فرحزاد، کاشانک، آجودانیه، اقدسیه، نیاوران، حصار بوعلی و... هر کدام داستانی برای نامگذاری داشتهاند. بسیاری از نامهای محلهها تغییر کرده و خیلی از این اسامی هم تغییر نکرده است. هر نام، بیانگر تاریخ شکلگیری یک محله است.»
این تهرانشناس شهیر گفته بود: «منظور از نگه داشتن نام محله های قدیمی، حفظ هویت و تاریخچه شکل گیری هر محله است. با نگهداشتن اسامی قدیمی بر محلهها، حفظ ساختمان و باغ های تاریخی هویت محلهها از بین نمیرود.»
انوار معتقد بود که با سرعت ساخت و ساز و از بین رفتن ساختمانها و خانههای قدیمی و باغ های تاریخی، هویت محلهها در حال از بین رفتن است، اما مردم و مسئولان شهرداری میتوانند نقش مهمی در حفظ اماکن تاریخی شهر تهران ایفا کنند.