همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: نامگذاری کوچه‌ها به یاد بزرگان، چهره‌های شاخص محله و کاسبان خوشنام نشانه قدردانی اهالی از آنهاست و راهی برای افزایش تعلق‌خاطر ساکنان به محله است. مصداق این سخن نام «عشقی» در محله حصاربوعلی است که به یاد کاسب مردمدار، غلامحسین قره‌گزلو، بر دیوار ثبت شده است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
شاطر غلامحسین که با نام عشقی میان همسایه‌ها شهرت داشت، در نانوایی خود که آن زمان با خشت و کاهگل ساخته شده بود، نان مرغوب به‌دست مشتریانش می‌داد. نان توتک و نان شیرمال از نان هایی بود که در کنار نان تافتون در این نانوایی پخته می‌شد. برای این شاطر خوشنام ،رضایت مشتری حرف اول و آخر بود. بزرگان محله با مرور خاطرات خود از گذشته می‌گویند که آنطور که شنیده‌ایم حتی در زمانی که آرد مرغوب کم یا گران بوده، در این نانوایی همیشه نان با کیفیت پخته می‌شده است.
میان اهالی مرسوم بود که می‌گفتند: «هرکی نان عشقی را بخورد از شمیران نمی‌رود!» شاطر غلامحسین همیشه میان اهالی مورد احترام بود، حتی بعدها که نانوایی توسط فرزندان او اداره شد نامش در خاطر اهالی ماند تا جایی که تصمیم گرفتند نام او را بر کوچه ثبت کنند. اکنون بسیاری از رهگذران شاید علت نامگذاری این کوچه را ندانند اما با عطر و بوی نانوایی عشقی، به سوی نانوایی روانه می‌شوند که اکنون می‌توان گفت بخشی ماندگار از هویت محله حصار بوعلی در نیاوران شده است.