همشهری آنلاین- شهره کیانوش راد: «لب‌تشنه» نام یکی از کوچه‌های محله قدیمی در منطقه ۱۱ تهران است که اکنون به نام یکی از شهدای محله« علی توحیدی» مزین شده‌است. با وجود تغییر نام این کوچه، داستان شهرت این کوچه به نام «لب تشنه» برای اهالی یادآور خاطراتی است که با عشق به امام حسین(ع) گره خورده است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
در این کوچه هنوز هم می‌توان حال و هوای قدیم را مشاهده کرد و خانه‌هایی را دید که با دیوارهای آجری تاریخچه‌ای از گذشته تا امروز همراه خود دارند. «نصرالله حدادی» تهران‌شناس، تاریخچه و داستان نامگذاری این کوچه را به دوران قاجار مربوط می‌داند.
او می‌گوید: «در دهه ۲۰ رسم اهالی کوچه این بود که روز عاشورا دسته‌های عزاداری در محله فروزش (خیابان مهدی خانی)، عزاداری می‌کردند و بعد از آن به سمت کوچه لب تشنه می رفتند. آسید مرتضی تنکابنی، از روحانیون این منطقه، که خانه‌اش بین بازارچه نو و بازارچه میدان شاپور بود، معمولاً روز عاشورا پای برهنه برای عزاداری به این محله و کوچه لب تشنه (شهید علی توحیدی) می‌آمد. او همراه با دسته‌های عزاداری، نماز جماعت ظهر را اقامه می‌کرد.»
حدادی با اشاره به عزادارانی که از صبح به یاد تشنگان شهدای کربلا و اهل بیت(ع)، آب ننوشیده بودند و بعد از اقامه نماز همراه با امام جماعت، «یاحسین»گویان به سمت مظهر قناتی می‌رفتند که در این کوچه بود، می‌افزاید: «قنات از باغ و املاک میرزا عیسی و میرزا موسی وزیران دربار ناصرالدین شاه سرازیر می‌شد. امام جماعت ابتدا پیاله‌ای آب پر می‌کرد و به بچه‌ها می‌داد و بعد از آن بزرگ‌ترها به یاد لبان تشنه امام‌حسین(ع) و یارانش آب می‌نوشیدند و می‌گفتند: «قربان لبان تشنه‌ات یا اباعبدالله(ع)».»
از آن روزها به بعد این کوچه به «لب‌تشنه» معروف شد.