همشهری آنلاین، سمیراباباجانپور: رژه خرسوارها یا به قولی، مسابقات خرسواری از خیابان عین الدوله آغاز می‌شد و جماعت زیادی را از روستاها و محله‌ای تهران به پایتخت می‌کشاند. مردم ساعت‌ها محو تماشای خرسواری می‌شدند و خیلی‌ها هم فرصت را مغتنم می‌شمردند و خرهایشان را برای فروش آذین می‌بستند و آماده می‌کردند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
مسیر خیابان عین الدوله به سمت امیریه مسیری خوش آب‌وهوا با درختان و جوی‌های پرآب بود و در نتیجه تماشای مسابقات خرسواری یک تفریح آخر هفته جذاب برای تهرانی‌ها محسوب می‌شد. این مسابقه از تفریحات جالب ثروتمندان محسوب می‌شد و تزیین خرها برای خودش جذابیت خاصی به همراه داشت. از جمله خرسواران معروف آن روزگار لوطی‌هایی همچون اکبرخرسوار، داش‌غلام قداره، یدالله‌خان ایلچی، لوطی‌ابراهیم سنگلجی بودند و به تربیت خر برای شرکت در این رقابت‌ها مشهور بودند.
شیرجه‌های دیدنی آقا پشتکی
داریوش شهبازی، تهران پژوه، درباره تفریح و ورزش تهرانی‌ها می‌گوید: «تهرانی‌ها چندان مایل به آبتنی در ملأعام نبودند. به‌خصوص خانواده‌های مذهبی فرزندانشان را از آبتنی در استخرهای باغ و حتی چال‌حمام‌ها منع می‌کردند. آنها باور داشتند که مرد باید حجب و حیا داشته باشد و شنا کردن در جمع کار پسندیده‌ای نیست.»
شهبازی می‌افزاید: «با این حال در روایت‌ها از مردی یاد می‌شود که در میان اهالی به دینداری و ایمان شهره بود. او بر خلاف باور عموم تن به آب زدن را نیک می‌دانست و به قول معروف شناگر توانمندی بود. حتی همه را به این ورزش ترغیب می‌کرد. همین باعث شده بود تا بین مردم به «آقا پشتکی» معروف شود.»
از آن پس تهرانی‌ها از شناگرانی که خوب شیرجه می‌زدند و توانایی بالایی در شنا داشتند با اصطلاح پشتکی نام می‌بردند.