همشهری آنلاین - سحر جعفریان: به زمانی که بازیها و اسباببازیها در آن، نقش تعیین کننده دارند و از همه مهمتر، رویاپردازیها و تخیلهای کودکانه هستند. «شیرین توانا»، روانشناس کودک در این باره میگوید: «دوران کودکی تنها دورانیست که محدودیت و غیرممکنها به معنای واقعی، کارکرد ندارند و کودکان به واسطه رویا و تخیلشان میتوانند هر آنچه میاندیشند را باور کنند. این ویژگی و مولفه دوران کودکی، باید در مسیر درست و به اندازه پیش رود تا ضمن توانمندسازی ذهنی کودکان، آنها را از پیامدهای مخرب و فاجعهآمیز تخیلهای مسموم در امان نگه دارد. در واقع کودکان با توجه به آنچه از دنیای اطراف خود درک میکنند و آنچه که مورد علاقه و پسندشان است، رویاها و تخیلاتی را در سر می پرورانند؛ به عنوان مثال کودکی که آرزو دارد همچون پرندگان در آسمان پرواز کند، تعدادی از اسباب بازیهای خود را جمع آوری کرده و به این می اندیشد که سوار بر هواپیمای ابرقهرمانی خود شده و بر فراز آسمان پرواز میکند. یا موارد فراوانی که اغلب والدین با آن مواجه هستند مانند گفتوگوی کودک با دوست خیالی! این رویاها گاه به قدری برای کودک اهمیت پیدا مییابد که او در طول روز مدام در حال قصهپردازی و سناریوسازی میشود. قصهها و سناریوهایی که باید از سوی والدین مورد نظارت و نه، دخالت قرار گیرند. نظارت به این معنا که ضمن همراهی کودکان به آنها آموزشهایی مرتبط ارائه شود تا برای نقشهای خانوادگی و اجتماعی آینده آماده شوند.»
توانا میافزاید: «والدین باید آگاه باشند که کودکان، گاه خلاهای مختلف خود از فقدانهای عاطفی، اقتصادی گرفته تا کمبودهای محیطی را به شکل رویا، بیرون میریزند و این بهترین فرصت است تا هم به آنها نزدیک شوند و هم مولفههای موفقیت، خلاقیت و موثر بودن را در رویاپردازی آنها جای دهند. فراموش نکنید رویاپردازی تا آنجا مجاز و مفید است که قدرت و مهارت حل مسئله را به کودکان یاد دهد و خلاقیت آنها را بارور سازد. از سویی نیز محرکی برای افزایش کنجکاوی و تمرکز آنها باشد. نکته کلیدی اینکه که کودکان را با رویاهایشان تنها نگذارید و همچنین رویاهایشان را طوری به واقعیت پیوند بزنید که آینده درخشانی برایشان رقم زده شود.»