همشهری آنلاین - سحر جعفریان: «زهرا دانش»، روانشناس در آموزش مهارت تکنیکهای دوستیابی به دانشاموزان و کودکان تازه به مدرسه رفته، توضیح میدهد: «دانشآموز دبستانی را تصور کنید که به تازگی قدم به محیط ناشناخته و رسمی مدرسه گذاشته است. به احساسات ترس، اضطراب و دلتنگی او باید تنهایی را هم اضافه کنیم اگر نتواسته باشد دوستی برای خود انتخاب کند. »
به گفته او بسیاری از والدین هنوز به درستی نمیدانند دوستیابی مهارتیست که نیاز به آموزش صحیح دارد تا فرزندنشان با تجربه و آگاهی لازم در محیطهای اجتماعی مختلف در امان ماند. دانش توصیه می کند: «ابتدا با کودک خود در باره رفتارهای درست و خوب صحبت کنیم. آنها باید تفاوت میان رفتار درست و نادرست را بدانند تا در صورت مشاهده هر یک از آن رفتارها از سوی همسالان خود متوجه دوست مناسب شوند.»
او ادامه می دهد: «نقاط ضعف کودک خود شناسایی و در گام بعدی آنها را برطرف کنید تا مورد سواستفاده دوستان و همسالان قرار نگیرد. یکی از نکات مهم در زمینه مهارت دوستیابی در مدرسه، توضیح تفاوتهای افراد به کودکان است. کودک شما قبل از حضور در مدرسه باید بداند که گاهی تفاوتهایش با دیگران خوب و گاهی بد است. »
این روانشناس در بخش دیگر صحبت های خود تاکید می کند: «کودک باید مهارت تشخیص این تفاوتها را بداند تا راحتتر دوست مناسب خود را برگزیند. لازم است به کودک آموزش دهید دوستی دارای چهارچوب (صمیمت در حد اندازه، مهربانی هدفدار و ایجاد انگیزه برای رشد) است تا دو طرف احساس خوشایندی را تجربه کنند. والدین میتوانند زمینهساز شکلگیری روابط دوستانه سالم بین کودکان شوند. به عنوان مثال آنها میتوانند با دعوت از همکلاسیها به خانه خود زمینه ایجاد روابط دوستانه سالم را بین فرزندان خود مهیا کنند. فراموش نکنید که رفتار و عملکرد شما همواره و در هر زمینهای الگو و مدل کودکان خواهد شد. پس برای خود دوستان مناسبی انتخاب کنید تا کودکان نیز از شما فراگیرند. از فیلم و کتاب با موضوع دوستیابی نیز غافل نشوید.»