همشهری آنلاین:قربانیان بی‌گناهی که زندگی و آینده آنها به بازی گرفته می‌شود و گاهی پدر و مادر از روی لجبازی و عنادی که نسبت به هم پیدا کرده‌اند، موقعیت و شرایط جگر گوشه‌های خود را در نظر نگرفته، آینده آنها را برای پیروزی در این رقابت دونفره لجوجانه فدا می‌کنند. گاهی هم پس از طلاق و جدایی، پیش‌بینی‌ها و راهکارهای پدر و مادر برای حضانت و نگهداری فرزندشان به مشکل برمی خورد و در این جا هم قربانی ماجرا کودکان معصوم و بی‌پناه هستند. در هر یک از این حالات نقش حمایتی دولت برای کاهش آثار طلاق بر کودکان اهمیتی بسزا دارد. این نقش که باید بر اساس فعالیت‌ها و برنامه‌هایی تخصصی و کارشناسی شده تعریف و ایفا شود، بیش از هر چیز با حمایت قانون تحقق پیدا می‌کند و به مرحله اجرا می‌رسد.
اگر مسئولان قوانینی را در جهت رفاه و امنیت کودکان طلاق تدوین و اجرا نمایند و بعضی قوانین گذشته را جرح و تعدیل کنند و خواست‌های منطقی پدر و مادری را که توان نگهداری فرزند را به وجه بهتری دارد لحاظ نمایند، امکان کم‌تر شدن صدمات روحی و عاطفی این کودکان وجود دارد.
در راستای به‌کارگیری این تمهیدات، موارد زیر می‌تواند موثر و مفید باشد:
کمک مادی به مادرانی که صلاحیت حضانت فرزندان را بیش از پدر دارند؛ ولی به دلیل فقر و عدم امکان مادی از نگه داری فرزندان عاجزند.
ایجاد امکانات مناسب برای دیدار فرزندان با مادر، زمانی که با پدر زندگی می‌کنند و یا بالعکس، به دور از ترس، تحقیر، توهین و نهی و سخت‌گیری.
تاسیس مراکز خاص مشاوره‌ای، جهت زیر پوشش گرفتن کودکان طلاق و ارتباط مشاوران با آنها به طور مستمر و تلاش برای کاهش تاثیر منفی جدایی والدین
_استفاده از ظرفیت مددکاران اجتماعی برای توانمندسازی والدین و فرزندان جهت پذیرش و انطباق با شرایط جدید. مددکاران با ارائه نقش‌های متعدد می‌توانند هم کودکان را در چگونگی داشتن رابطه مناسب با والدین خود، با توجه به شرایط موجود توانمند سازند و هم والدین را در زمینه مسائلی مانند چگونگی ارتباط موثر با کودکان تک والد، پیامدهای بیگانه‌سازی والد دیگر، اصول فرزندپروری مشترک با همسر سابق‌شان آگاه کنند.
نویسنده: زهرا بهادری
پژوهشگر حوزه کودک و خانواده