به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اوریدیهلث دادههای جدید منتشرشده بهوسیله مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا (CDC) نشان میدهند که این عارضه که به آن «آنسفالومیلیت میالژیک» هم میگویند، به طور تخمینی بیش از سه میلیون و سیصد هزار نفر را دچار خود میکند، در حالی که تخمینهای قبلی این رقم را حداکثر دو و نیم میلیون برآورده کرده بودند.
«انسفالومیلیت میالژیک/نشانگان خستگی مزمن» (ME/CFS) یک بیماری پیچیده و درگیرکننده چند دستگاه بدن است که مشخصهٔ آن خستگی محدودکننده فعالیت فرد، بدتر شدن علائم پس از فعالیت جسمی و سایر علائم آزارنده است. این عارضه تمام گروههای سنی، جنسی، نژادی و قومی را دچار خود میکند.
بیشتر بخوانید:
این دادههای جدید نشان داد که احتمال ابتلا به این نشانگان با افزایش سن افزایش مییابد و بیشترین درصد مبتلایان بین 50 تا 69 سالگی قرار دارند و پس از این سن خطر دچار شدن به آن کاهش مییابد. همچنین خطر دچار شدن به این نشانگان در میان زنان تقریباً دو برابر مردان بود و میزان دچار شدن به بیماری با افزایش درآمد خانواده و شهریتر شدن محل سکونت کاهش مییافت.
این یافتههای جدید همچنین نشان میدهند که این بیماری میتواند طیف وسیعی از افراد را مبتلا کند و برخلاف آنچه بر اساس گزارشهای قبلی به نظر میرسید، محدود به زنان سفیدپوست طبقات متوسط و بالا نیست.
نشانگان خستگی مزمن و کووید درازمدت
ممکن است افزایش موارد ابتلا به نشانگان خستگی مزمن به این دلیل باشد که علائم ناتوانکننده مشابهی با کووید درازمدت دارد، ازجمله خستگی مداوم، مشکلات شناختی، سردرد و اختلال در خواب.
تحقیقات اوایل امسال که این دو بیماری را با هم مقایسه کرد، بیشتر علائم آن دو را تقریباً یکسان نشان میداد، اگرچه کاهش حس بویایی و چشایی، دانههای پوستی و ریزش مو با احتمال بیشتری در کووید درازمدت نسبت به نشانگان خستگی مزمن بروز میکند.
مشکل بودن تشخیص و درمان
نشانگان خستگی مزمن همچنان به دلایل گوناگون یک عارضه اسرارآمیز باقی مانده است. اغلب اوقات این بیماری به درستی شناخته نمیشود و ممکن است برخی از پزشکان آن را جدی نگیرند و علائم آن را صرفاً روانی بمانند.
آزمایش خون یا یک روش تصویربرداری اختصاصی برای تشخیص این بیماری وجود ندارد، اما معیارهایی بر اساس نشانههای بیماران برای تشخیص این نشانگان تعیین شده است.
علائم نشانگان خستگی مزمن میتواند از شخصی به شخص دیگر متفاوت باشد و شامل موارد زیر است:
- خستگی بیش از شش ماه
- خوابآلودگی
- درد عضلانی یا مفصلی
- سرگیجه
- اختلال شناختی
- بدتر شدن علائم پس از فعالیتهای جسمی یا ذهنی
عفونتها (از بیماریهایی مانند بیماری لایم و مونونوکلئوز عفونی)، آسیبهای جسمی یا عاطفی، و مشکلات مربوط به نحوه تبدیل مواد غذایی به انرژی در بدن.
اگر علائمی شبیه به علائمی که ذکر شد دارید، آنها را با پزشکتان در میان بگذارید تا او سایر بیماریهایی را که میتوانند علائم مشابهی ایجاد کنند، رد کند، ازجمله قطع تنفس انسدادی حین خواب و کمکاری تیروئید.
چطور علائم خستگی مزمن را برطرف کنیم؟
علائم این عارضه را میتوان با تکنیکهایی مانند تنفس عمیق و آرامسازی یا ریلکسیشن عضلانی، ماساژ و درمانهای حرکتی مانند تمرینهای کششی، یوگا و تایچی تسکین داد. این تمرینها میتوانند استرس و اضطراب را کاهش و احساس آرامش را افزایش دهند و بهاینترتیب علائم را فروبنشانند.
اما هنوز راه علاج یا درمان قطعی برای این عارضه وجود ندارد. درمان با برخی از داروهای ضد التهابی و ضد افسردگی را برای این نشانگان امتحان کردهاند، اما هنوز درمان انتخابی برای آن وجود ندارد.