همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: شیوه کسب و کار حاج احمد کریمی اصفهانی در بازار فرش تهران صرفاً مبتنی بر کسب سودهای کلان نبوده و روی سود کم و حلال تاکید داشته است.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
امیر چمن‌رخ، رفیق ۶۰ ساله حاج احمد و از تاجران شناخته‌شده بازار فرش تهران، می‌گوید: «من ۶۰ سال با حاج احمد رفاقت داشتم و در این مدت طولانی تحت تأثیر شیوه کسب و کار او بودم. در بازار فرش شیوه کسب و کار حاج احمد مختص به خودش بود و هرگز تحت تأثیر جو بازار قرار نگرفت. او طی سال‌های طولانی حضورش در بازار هرگز به قصد منتفع شدن از گرانی و تورم، فرش انبار نکرد. او فرش‌های گران‌قیمت را می‌خرید و بعد از ترمیم و عدل‌بندی به تاجران کشورهای مختلف می‌فروخت. شاید خیلی مواقع می‌توانست فرش‌ها را با سودهای کلان بفروشد، اما در همه این سال‌ها ۵درصد بابت کمیسیون روی قیمت فرش می‌گذاشت و می‌گفت کاسب باید سود حلال‌وار ببرد و بیشتر به برکت کسب و کارش که همان رضایت مردم و مشتری باشد فکر کند.»
اعتماد مردم و تاجران سرشناس، سرمایه اصلی حاج احمد کریمی اصفهانی در بازار بود که هرگز به حراجش نگذاشت. امیر چمن‌رخ معتقد است که حاج احمد به‌شدت از اعتمادی که ذره‌ذره جمع کرده بود مراقبت می‌کرد و به عهد و پیمانی که در ابتدایی‌ترین روزهای فعالیتش در بازار با خدا بست مؤمن بود: «حاج احمد یک اخلاق پسندیده‌ای داشت، آن هم اینکه هرگز در کاسبی دروغ نمی‌گفت و به قول ما بازاری‌ها هرگز برای جیبش کار نکرد. به همین دلیل حرفش در بازار حجت بود و همه می‌دانستند حاج احمد در کاسبی دروغ نمی‌گوید. او اعتقاد داشت شیوه درست کاسبی در بازار این است که سود حلال را به خاطر طمع حرام نکنیم و همه چیز را به خدا واگذار می‌کرد. یک بار با فردی اختلاف مالی پیدا کرد، اما وقتی با هم صحبت می‌کردیم آرامش عجیبی داشت. حاج احمد معتقد بود این‌گونه امور را باید به خدا واگذار کنیم و اعتقاد راسخ داشت که هرچه حق باشد همان خواهد شد.»