همشهری آنلاین – حسن حسن‌زاده: نامش را ۱۳ چنار گذاشته‌اند نه برای اینکه ۱۳ چنار مجزا کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند؛ بلکه آن ۱۳ تنه تنومند مثل اعضای یک بدن واحد همگی ک ریشه دارند و درختی می‌سازند که نگاه هر رهگذری را میخکوب می‌کند.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
کوچه باصفای ۱۳ چنار در دل محله اوین، به این درخت کم‌نظیر منتهی می‌شود که در تابستان سایه‌اش را سخاوتمندانه به عابران می‌دهد و در زمستان هم تن لخت شاخه‌هایش منظره‌ای متفاوت خلق می‌کند. ۱۳ چنار هم در آغاز مثل دیگر درخت‌ها یک تنه داشت و چند شاخه که به آسمان سر می‌ساییدند. اما اینکه چطور از آن یک تنه، ۱۳ تنه دیگر رویید و درختی عجیب و متفاوت ساخته شد برای خود ماجرایی شنیدنی دارد. «علیرضا زمانی» تهران‌شناس می‌گوید: «چنارها یک خاصیت متفاوت دارند. اگر تنه آنها را قطع کنند، گاهی از همان تنه قطع شده تنه‌هایی دیگر می‌روید و درختی متفاوت ایجاد می‌کند. در تهران قدیم به این نوع درخت‌ها به اصطلاح چهل‌چنار می‌گفتند؛ یعنی یک درخت چنار که تنه‌های متعدد دارد. چنار اوین هم از آن چنارهای کمیاب است که محلی‌ها می‌گویند بیش از دو قرن عمر کرده اما در دوره‌ای به دلایل نامعلوم تنه اصلی آن را قطع کردند. اما این پایان کار چنار قدیمی آبادی نبود؛ چرا که از محله قطع تنه آن ۱۳ چنار دیگر رویید و شد ۱۳ چنار کم‌نظیر اوین که حالا یکی از مقاصد متفاوت گردشگری به شمار می‌رود.»
اوین به جز ۱۳ چنار، مسیر زیبایی مملو از درختان چنار دارد که به گونه‌ای یکی از ریه‌های تنفسی شهر به شمار می‌رود. سید مهدی اعرابی، شمیران‌پژوه در این‌باره می‌گوید: «اوین یک ثروت عظیم دارد. مسیر دو کیلوتری مملو از چنارهای کهنسال در حدفاصل پاچنار اوین تا بند درکه که حداقل سیصد سال از عمر چنارهایش می‌گذرد. این مسیر ارزشمند را می‌توان نگهبانان تنفسی مردم تهران و یا حتی ریه‌های تنفسی شهر نامید.»