همشهری آنلاین- سمیراباباجانپور: اراضی جوزستان درختان بی‌شماری داشت که در پایین ده قرار داشت. در دوران پهلوی خیابان نیاوران محدوده جوزستان را به دو نیمه تقسیم کرد و ساخت‌وسازهای پی‌درپی موقعیت کشاورزی آن را از بین برد.
عباس عرفاتی، از ساکنان قدیمی محله جماران، خاطراتی شنیدنی از جوزستان جماران دارد. او این محدوده را بسیار دلنشین و خوش آب‌وهوا معرفی می‌کند: «جوزستان منطقه گردشگری تهران بود. به‌خصوص درروزهای گرم سال تهرانی‌ها به این منطقه می‌آمدند. وجود قنات جوزستان که قناتی پرآب و غنی بود و خوشبختانه همچنان زنده است، دلیل اصلی این طراوت و سرسبزی بود.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
یادم می‌آید روزهای تعطیل خانواده‌ها در جوزستان دورهم جمع می‌شدند و بساط چای، قلیان و کباب به راه بود.
صدای بازی بچه‌ها فضا را پر می‌کرد و شور زندگی جریان داشت. با این همه، همیشه افرادی بودند که در حالتی لایعقل، آرامش را برهم می‌زدند. اغلب این افراد از نوچه‌های رژیم بودند که برای خوش‌گذرانی به جوزستان جماران می‌آمدند.
یک‌بار آیت‌الله جمارانی، از روحانیون بزرگ جماران، من و تعدادی از بچه‌ها را دور جمع کرد و مأموریتی را به ما سپرد. قصه از این قرار بود که مردان خوش‌گذران شیشه‌های نوشیدنی‌شان را در مسیر آب قنات قرار می‌دادند. در مسیر آب، سنگ می‌چیدند تا آب پشت آن جمع شود و بعد شیشه‌های نوشیدنی را برای خنک ماندن درون آن می‌گذاشتند. امام جمارانی ما را مأمور کرده بود در مسیر آب قنات بدویم و با چوب بلند همه این سنگ‌چین‌ها را خراب کنیم.
با خراب کردن هر سنگ‌چین، آب پرفشار شیشه‌ها را می‌برد و در مسیر خرد می‌شدند. واقعیت این است که از همان کودکی به حفظ امنیت و آرامش جماران حساس بودیم.»