به گزارش همشهری آنلاین، عارضه فرسودگی شغلی یک تشخیص پزشکی خاص نیست، اما می تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت و عملکرد شغلی شما داشته باشد.
فرسودگی شغلی با سه علامت اصلی بروز می‌کند:
خستگی: احساس خستگی مداوم، حتی پس از خواب کافی. همچنین ممکن است علائم جسمی مانند سردرد، درد عضلانی یا تغییر در اشتها را تجربه کنید.
بدبینی: احساس جدایی از کار و ایجاد نگرش منفی نسبت به آن. فرسودگی شغلی ممکن است باعث شود نسبت به همکاران، سازمان یا خود شغل خود بدبین شوید.
ناکارآمدی: این احساس را پیدا می‌کنید که در کار خود مهارت لازم را ندارید و به توانایی های خود تردید پیدا می‌کنید. ممکن است انگیزه خود را از دست بدهید و شروع به کناره گیری از فعالیت های مربوط به کار کنید.
فرسودگی شغلی به چه عللی بوجود می‌آید؟
بار کاری بیش از حد: حجم کاری بیش از حد، ضرب الاجل های فشرده و انتظارات غیر واقعی می تواند منجر به احساس خستگی و ناتوانی در مقابله شود.
کنترل نداشتن: احساس اینکه کنترل کمی بر وظایف کاری، تصمیم گیری یا محیط کاری خود دارید، می تواند به فرسودگی شغلی کمک کند.
حمایت نشدن: شناسایی، قدردانی یا حمایت ناکافی از سوی همکاران یا سرپرستان می‌تواند باعث شود که شما احساس انزوا و کم ارزش شدن کنید.
ارزش‌های متضاد: وقتی ارزش‌های کاری شما با ارزش‌های شخصی‌تان در تضاد باشد، می‌تواند تضاد درونی ایجاد کند و به فرسودگی شغلی کمک کند.
عدم تعادل بین کار و زندگی: مشکل در قطع ارتباط از محل کار خارج از ساعات اداری و نادیده گرفتن زندگی شخصی می تواند منجر به استرس مزمن و فرسودگی شود.
پیامدهای فرسودگی شغلی
فرسودگی شغلی می تواند پیامدهای منفی قابل توجهی بر زندگی شخصی و حرفه ای شما داشته باشد و از جمله به این موارد منجر شود:
- کاهش رضایت شغلی و عملکرد
- افزایش غیبت و «حضورگرایی» (حضور جسمی داشتن اما از نظر ذهنی درگیر نبودن)
- مشکلات جسمی و روانی مانند افسردگی، اضطراب و بیماری قلبی
- روابط تیره با همکاران، دوستان و خانواده
چه کار باید کرد؟
مهم است که به یاد داشته باشید که فرسودگی شغلی یک عارضه واقعی و قابل درمان است. اگر مشکوک هستید که دچار فرسودگی شغلی هستید، بسیار مهم است که به دنبال کمک باشید.
انجام این اقدامات به شما کمک می‌کند:
با پزشک خود صحبت کنید: آنها می توانند علائم شما را ارزیابی کرده و هرگونه بیماری زمینه ای را رد کنند.
با سرپرست خود صحبت کنید: حجم کاری، نگرانی ها و تنظیمات احتمالی در محیط کار یا مسئولیت های خود را مورد بحث قرار دهید.
به دنبال کمک حرفه ای باشید: یک درمانگر یا مشاور می تواند در مدیریت استرس، ایجاد مکانیسم های مقابله و بهبود تعادل بین کار و زندگی، حمایت و راهنمایی ارائه دهد.
خودمراقبتی را تمرین کنید: فعالیت هایی را که به شما کمک می کند تا آرامش و شارژ مجدد داشته باشید را در اولویت قرار دهید، مانند ورزش، گذراندن وقت در طبیعت، سرگرمی ها و معاشرت با عزیزان.
به یاد داشته باشید، پرداختن به فرسودگی شغلی در مراحل اولیه برای جلوگیری از تأثیر بیشتر آن بر رفاه و عملکرد کاری شما بسیار مهم است.