همشهری آنلاین-سمیرا باباجانپور:میوه این درخت شکلی متفاوت از همه میوه‌ها دارد و جالب اینکه گردی آن اصلاً شبیه هلو نیست و شبیه‌ترین میوه به آن کیوی است. میوه‌های این درخت نه‌تنها از نظر ظاهر بلکه از نظر طعم، بافت گوشتی و البته هسته نیز شباهتی به هلوهایی که ما می‌شناسیم ندارد. طعم بسیار شیرین و البته بافت مربایی «هلو دوباره» موجب شده است که اهالی بومی کشار از آن برای درست کردن مربا نیز استفاده کنند. از شگفتی‌های این هلو هسته بسیار ریز آن است که از نظر اندازه بزرگ‌تر از هسته گوجه‌سبز نیست.
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
«علی مددی» یکی از باغداران کشاری در مورد این درخت میوه جالب می‌گوید: «فصل برداشت هلو معمولاً اواخر خرداد تا اوایل مرداد است؛ اما از اواسط شهریور ماه محصول میوه‌های درخت هلوی معروف روستای کشار آماده چیدن می‌شود و دلیل آن هم زمان گلدهی درخت‌های هلو است. آب‌وهوای خاص و سرمای این منطقه موجب شده هلوهای باغات این منطقه دو بار محصول بدهند. محصول اول حاصل شکوفه‌هایی است که اوایل بهار به درخت می‌روید؛ اما جای برخی شکوفه‌ها که در سرمای بهار می‌ریزند در اردیبهشت و خردادماه دوباره شکوفه می‌دهد که موجب می‌شود هلوها کاملاً با محصول اولیه متفاوت باشد.»
او ادامه می‌دهد: «محصول اول که برداشت می‌شود درخت فرصت می‌کند دوباره به بار بنشیند و این بار میوه‌ها کاملاً تغییر شکل یافته‌اند و ازنظر طعم و بافت هم متفاوت‌اند. اگر بخواهم مثال ملموسی بزنم این میوه مانند برنج کشت دوم است. اهالی از این هلو بیشتر برای درست کردن مربا استفاده می‌کنند که بسیار هم شیرین است.»
هلو یا به قول قدیمی‌ها شفتالو یکی از میوه‌های پرطرفداری است که تابستان‌ها به بازار می‌آید. هر چند هلو میوه‌ای مختص آب‌وهوای گرمسیری و استوایی است اما سابقه کشت آن در روستاهای حاشیه تهران بسیار قدیمی است. گفته می‌شود هلو بومی مناطق گرم چین است اما سابقه کشت این محصول در ایران نیز بسیار قدیمی است.