همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی:ری از سال های دور مملو از سبزیکاری بود و مردم در بسیاری از مراسم رسمی و غیر رسمی از چنین امتیاز منحصر به فردی بهره می بردند. اهالی ری برای پذیرائی از عزاداران مسلمیه هم به محصول اصلی ری که سبزی بود رجوع می کردند. سید محسن ماجدی، ری پژوه و مدرس دانشگاه در این باره می گوید: «در سالهای دور و به طور خاص در دوره قاجار که تهیه سوخت برای مردم کار آسانی نبود، نان و پنیر و سبزی به قوت غالب آنها تبدیل شده بود و اهالی ری که دسترسی آسانی به سبزیکاری ها داشتند وعده غذایی شان نان و پنیر سبزی یا نان و ماست بود. مردم در مسلیمه هم نذرشان را با نان و پنیر و سبزی ادا می کردند و معروف بود که در مسلیمه نان و پنیر و سبزی نذر می کنند.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
ادای نذر در مسلمیه با آداب خاصی همراه بوده است. مردم برای ادای نذر در مسیر رسیدن عزاداران به حرم عبدالعظیم (ع) قرار می گرفتند و با شیوه ای که مخصوص اهالی ری بود از عزادارن پذیرائی می کردند. ماجدی درباره آداب ادای نذر در مراسم مسلمیه می گوید: «یکی دیگر از نذرهایی که به واسطه وجود دامداری ها در ری ادا می شد فرنی و شیر برنج بود که دستور پخت نسبتا اسانی هم داشتند. مردم نذر می کردند که مثلا یک من فرنی بین عزاداران مسلمیه پخش کنند و این گونه نبود که به طور کامل از یک هیات پذیرائی کنند. اهالی ری، فرنی و شیر برنج را در کاسه های سفالی می ریختند و با یک قاشق در مسیر رسیدن عزاداران به مراسم مسلمیه که در بازار و حرم عبدالعظیم(ع) برگزار می شد قرار می دادند.»
نذر شمع هم یکی از نذرهای خاص مراسم مسلمیه بود که از نخستین سالهای برپایی این مراسم در ری ادا می شد. در سالهای دور که هنوز تیرهای چراغ برق در شهرری نصب نشده بود، مردم برای روشنایی بخشیدن به مسیر عزاداران مسلمیه، شمع روشن می کردند تا نذرشان را هم ادا کرده باشند. ماجدی درباره تجمع نذر کننده های مسلمیه می گوید: «مردم معمولا برای ادای نذرشان به مسیر سقاخانه و بازار چهارسو که عرض کمتری داشتند نمی رفتند و ترجیح می دادند در طول خیابان منتهی به حرم عبدالعظیم(ع) که عرض تر بود بروند. البته در کاروانسرای دوقلو در بازار چهارسو و خروجی های حرم عبدالعظیم(ع) نذری هایی مثل آش شوربا توزیع می شد اما تجمع نذرکننده های خیابان حرم، بیشتر بود.»