به گزارش همشهری آنلاین یک بررسی جدید نشان می‌دهد که استفاده از تبلت به‌عنوان پرستار الکترونیکی برای آرام کردن کودکان نوپا می‌تواند منجر به کج‌خلقی‌های بیشتر آنها و در نهایت آزار بیشتر والدین شود. این بررسی به‌وسیله پژوهشگران کانادایی با ردیابی کودکان کانادایی نشان داد در سال‌های اولیه زندگی بسیاری از آنها چنین «چرخه معیوبی» ایجاد می‌شود.
این پژوهشگران در نهایت به این نتیجه می‌رسند: استفاده از تبلت در اوایل دوران کودکی می‌تواند توانایی مدیریت خشم و ناامیدی در آنها را مختل کند و منجر به افزایش طغیان‌های خشم در کودکان خردسال شود.
یافته‌های این پژوهش که به سرپرستی کارولین فیتزپاتریک، استاد تعلیم‌وتربیت در دانشگاه شربروک در شهر شربروک کبک انجام شد. در ۱۲ اوت در ژورنال JAMA Pediatrics منتشر شده است.
به گفته این پژوهشگران، سال‌های پیش‌دبستانی «دوره‌ای حساس برای توسعه مهارت‌های کنترل هیجانی» است.
چطور کودکان نوپا می‌آموزند عواطفشان را مهار کنند
نوزادان اغلب مستعد گریه کردن و جیغ زدن هستند. اما با سپری شدن سال‌ها، آنها به کودکان نوپا و سپس کودکان خردسال تبدیل می‌شوند که (امید می‌رود) در کنترل ابراز خشم و ناامیدی بسیار بهتر عمل کنند.
بااین‌حال، کودکان برای کسب این مهارت‌ها نیاز به توجه والدین دارند. این پژوهشگران می‌گویند کودکان نوپا یاد می‌گیرند که احساساتشان را از دو طریق تنظیم کنند. اول، والدین می‌توانند مستقیماً بچه‌ها را راهنمایی کنند تا به کنترل طغیان‌های عاطفی در زمان بروز کمک کنند. ثانیاً، بچه‌ها والدین را با دقت تماشا می‌کنند تا یاد بگیرند که بزرگسالان چگونه با احساسات خود برخورد می‌کنند.
اما به گفته این پژوهشگران کودکان نوپا امروزه به طور فزاینده‌ای به جای مادر یا پدر، با صفحه‌نمایش وسایل الکترونیکی مثل تبلت و موبایل در تعامل هستند.
این پژوهشگران می‌گویند بر اساس نتایج یک نظرسنجی در آمریکا اکثر کودکان ۴ ساله موبایل جداگانه خودشان را دارند و - بدون شک با کمک همه‌گیری کرونا- مدت زمانی که یک کودک خردسال برای خیره شدن به این دستگاه‌ها صرف می‌کند، افزایش یافته است، به طوری که میانگین ۵ دقیقه در روز در سال ۲۰۲۰ به ۵۵ دقیقه در روز در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته است.
یک بررسی قبلی که به‌وسیله همین پژوهشگران انجام شد، نشان داد که طغیان‌های عاطفی کودکان نوپا همگام با مدت زمانی که صرف نگاه کردن به صفحه‌نمایش می‌شود، افزایش می‌یابد.
کارآزمایی جدید به دنبال تکرار این یافته‌ها بود و همچنین می‌خواست مشخص کند آیا عکس این موضوع هم صادق است یا نه: یعنی آیا کودکانی که در کسب مهارت‌های کنترل عواطف ناکام مانده‌اند ممکن است بعدها به آنها بیشتر تبلت داده شود تا آرام بمانند.
ارتباط استفاده از تبلت با خشم و ناکامی کودک
این پژوهشگران برای بررسی این موضوع به ۳۱۵ پدر و مادر کودکان ۳.۵ ساله که همه‌شان ساکن ایالت نووا اسکوتیای کانادا بودند. میزان استفاده روزانه هر کودک از صفحه‌نمایش و توانایی مهار عاطفی‌اش از ۳.۵ سالگی تا ۵.۵ سالگی (بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲) ردیابی شد.
بر اساس یافته‌های این بررسی، میزان استفاده کودکان در فاصله ۳.۵ تا ۵.۵ سال از میانگین ۶.۵ سال در هفته به حدود ۷ ساعت در هفته افزایش یافت.
این پژوهشگران دریافتند که افزودن حدود یک ساعت زمان صفحه‌نمایش در روز در ۳.۵ سالگی با افزایش قابل‌توجه در میزان‌های خشم/ناکامی کودک فقط در یک سال بعد همراهی دارد.
میزان نسبتاً بالای آشفتگی عاطفی در ۴.۵ سالگی با افزایش استفاده از تبلت‌های الکترونیکی به‌وسیله کودکانی که به ۵.۵ سالگی رسیده بودند، همراهی داشت.
این پژوهشگران کانادایی می‌گویند، در مجموع «این نتایج بیانگر آن است که استفاده از تبلت در ابتدای دوران کودکی ممکن است در ایجاد چرخه‌ای نقش داشته باشد که مهار عاطفی را مختل می‌کند.»
به گفته آنها این نتایج غیرمنتظره نیست، چرا که ثابت شده کودکانی که بیشتر چالش‌آفرین هستند و مهار عاطفی کمتری دارند، برای مدت بیشتری به‌وسیله والدین در معرض صفحه‌نمایش الکترونیکی قرار می‌گیرند.
این پژوهشگران می‌گویند والدین استفاده از وسایل دارای صفحه‌نمایش الکترونیکی را برای به آرام کردن کودکان کم‌سنی که دچار طغیان‌های عاطفی می‌شوند، ذکر می‌کنند، هرچند که انجام چنین کاری ممکن است این چرخه معیوب را در کودکان تشدید کنند.
استفاده را محدود کنید
کارشناسان می‌گویند متغیرهای بسیاری در این مورد دخیل هستند و تعیین کردن همه آنها مشکل است، اما به عنوان یک توصیه عملی باید همه چیز را در حد متعادلی نگهداشت؛ مثلاً اگر قرار است کودک با آیپد کار کند باید آن را در حد ۱۵ تا ۲۰ دقیقه محدود کرد.
این پژوهشگران هم می‌گویند تعامل یک به یک والدین و کودک همیشه وسیله مرجح برای کمک به رشد و نموی عاطفی کودک است.
آنها همچنین تأکید می‌کنند توانایی کودک در مهار طغیان‌های عاطفی و کج‌خلقی‌هایش نقش مهمی در ایجاد توانایی به تأخیر انداختن ارضای نیازها و برآورده کردن ضرورت‌های سال‌های اول مدرسه دارد.
منبع: healthday