وجود کوه و چشمه در این مکان، آن را به گردشگاهی روح‌فزا تبدیل نموده که از زمان‌های دیرین تا به امروز مورد توجه بوده است.
طاق بستان در زبان بومی (کردی) طاق وسان گفته می‌شود. سان به معنی سنگ می‌باشد و به این ترتیب طاق بستان طاق سنگی معنی می‌دهد. این مجموعه در قرن سوم میلادی ساخته شده است. شاهان ساسانی نخست نواحی اطراف تخت جمشید را برای تراشیدن تندیس‌های خود برگزیدند، اما از زمان اردشیر دوم و شاهان پس از او طاق بستان را انتخاب کردند که در بین راه جاده ابریشم قرار داشت و دارای طبیعتی سرسبز و پر‌آب بود.
طاق بستان شامل سنگ‌نگاره تاج‌گذاری اردشیر دوم و دو طاق می‌باشد که طاق کوچک‌تر شاهپور دوم و سوم و طاق بزرگ‌تر خسرو پرویز را به تصویر کشیده است. در سمت راست طاق کوچک‌تر و در بیرون از طاق سنگ‌نگاره‌ای تراشیده شده که تاج‌گذاری اردشیر دوم را نشان می‌دهد.
طاق بزرگ‌تر به پهنای 5/7 متر، ارتفاع حدود 9 متر و به عمق 5/6 متر و طاق کوچک‌تر به پهنای 6 متر، به ارتفاع حدود 5 متر و به عمق 5/3 متر می‌باشد.
عکس‌ها از امیر مسعود سلطان‌احمدی
در بخش فوقانی دیوار سمت چپ ایوان بزرگ، سنگ نگاره‌ای از دوره قاجار می‌باشد که در سال 1237 هجری قمری حجاری شده است.