همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: مرتضی خلیل پیما یکی از نیروهای امدادرسان آتش نشانی در آن سالها کسی بود که این دستگاه را اختراع کرد و در آن روزهای پرالتهاب جان دهها نفر از کسانی را که بعد از بمباران مناطق مسکونی تهران زیر آوار مانده بودند نجات داد.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
خلیل پیما به عنوان نیروی امدادی آتش نشانی تهران در جبهه های جنوب حضور داشت و بعد از پایان ماموریتش و بازگشت به تهران در ایستگاه ۸ آتش نشانی تهران مستقر شد. بازگشت مرتضی خلیل پیما از جبهه با اوج گیری بمباران مناطق مسکونی تهران همزمان شد و او یکی از ماموران ایستگاه ۸ بود که بلافاصله در محل بمباران حاضر می شد تا به واسطه تجربه حضورش در تیم های امداد و نجات جبهه برای همشهریانش نجات بخش باشد.
آتش نشانی قدیمی سازمان آتش نشانی که در رشته الکترونیک تحصیلکرده بود در همان روزها برای ساخت دستگاهی که افراد گرفتار شده در آوارهای به جا مانده از بمباران را نجات بدهد به صرافت افتاد و مدتی با ساخت دستگاه زنده یاب خبرساز شد. او در این باره می گوید: «سال ۱۳۶۵ که از جبهه برگشتم تهران، بمباران مناطق مسکونی به اوج رسیده بود و همان موقع این ایده در ذهنم شکل گرفت که برای نجات افرادی که زیر آوار مدفون می شوند کاری انجام بدهم. همان موقع با یکی از شرکت های داخلی وارد مذاکره شدم تا دستگاه زنده یاب بسازیم. بعد از یک سال دستگاه ساخته شد و آن را در بیابان های اطراف تهران تست کردیم که نتیجه مثبت بود.»
ساخت دستگاه زنده یاب توسط یکی از نیروهای آتش نشانی، ماموریت های امداد و نجات در بحبوحه بمباران های تهران را به کلی دگرگون کرد و جان دهها نفر از اهالی تهران را در آخرین روزهای دفاع مقدس نجات داد. امدادگر قدیمی آتش نشانی در این باره می گوید: «طبق آمار و ارقامی که به ثبت رسیده با کمک این دستگاه ۱۸۳ نفر از زیر آوار بیرون کشیده شدند که حدود ۱۶۰ نفر از آنها زنده بودند. بعد از پایان دوران دفاع مقدس از روی نخستین دستگاه، ۴ دستگاه دیگر ساختم و در ایستگاههای مختلف آتش نشانی به کار گرفته شد. دستگاه زنده یاب در چهارمین جشنوراه خوارزمی مقام نخست را کسب و در همان جشنواره لوح تقدیری از طرف رهبری که رئیس جمهور وقت بود دریافت کردم.»