همشهری آنلاین- حمیدرضا رسولی: هویت پونک با نام خاندان فرمانفرما گره خورده و تقریباً در همه بخش‌های این محله اثری از عبدالحسین فرمانفرما، از رجال بانفوذ دوره قاجار، و فرزندانش به جا مانده است. تنها حسینیه این محله هم که در سال ۱۳۴۶ بنا شده یادگار دکتر غفار، یکی از فرزندان عبدالحسین فرمانفرما، به شمار می‌رود که با گذشت سال‌های طولانی بنای قدیمی آن حفظ شده و در مناسبت‌های مذهبی درهای آن به روی اهالی گشوده می‌شود.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
بخش قابل ملاحظه‌ای از زمین‌های شمال‌شرق تهران تا اواخر دهه ۴۰ در اختیار عبدالحسین فرمانفرما بود و به‌عنوان میراث به فرزندانش که ساکن همین محدوده بودند رسید. دکتر غفار یکی از فرزندان فرمانفرما بود که از دهه ۴۰ میراث‌دار پدرش شد و بخشی از اموالش را صرف امور خیر و عام‌المنفعه کرد. مصطفی میرزایی، یکی از اهالی قدیمی پونک، دکتر غفار را بانی اصلی ساخت تنها حسینیه پونک می‌داند: «زمین حسینیه پونک در بلوار پونک فعلی در تقسیم میراث عبدالحسین فرمانفرما به دکتر غفار، یکی از پسرانش، که فردی مؤمن و مذهبی بود رسید. دکتر غفار در دامان زن مؤمنی تربیت شد که در شکل‌گیری ریشه‌های مذهبی او نقش پررنگی داشت. او تحت تأثیر آموزه‌های خانوادگی‌اش مدام مشغول کارهای خیر و عام‌المنفعه بود و در سال ۱۳۴۶ تصمیم گرفت قطعه زمین ۷۰۰ متری را که به ارث برده وقف ساخت حسینیه‌ای در پونک کند.»
قدیمی‌ها روایت می‌کنند که نیمی از اراضی پونک به سیروس‌میرزا و نیمی دیگر به دکتر غفار، فرزند ارشد فرمانفرما، تعلق داشت. میرزایی درباره تاریخچه ساخت تنها حسینیه پونک می‌گوید: «دکتر غفار بخش زیادی از زمین‌هایش را وقف اسکان افراد بی‌بضاعت کرد و بخش دیگری را به ساخت حسینیه و مدرسه اختصاص داد. او در سال ۱۳۴۶ یک حسینیه بزرگ در قطعه زمین ۷۰۰ متری که به ارث برده بود بنا کرد و با هزینه شخصی آن را ساخت. بعد از ساخت حسینیه برای نخستین بار مراسم مذهبی پونک در یک مکان ثابت برپا شد و این حسینیه قدیمی با گذشت زمان به نماد وحدت و همدلی اهالی پونک هم تبدیل شد. مدرسه شهید فلاح‌زاده که در سال‌های قبل نام خاندان فرمانفرما بر سردر آن حک شده بود هم یادگار دکتر غفار در محله پونک به حساب می‌آید. دکتر غفار بعد از ساخت حسینیه، قطعه زمین ۱۵۰۰ متری دیگری را وقف ساخت مدرسه کرد و این مدرسه با گذشت نیم قرن هنوز پابرجا مانده است.»
با گذشت ۵۷ سال از ساخت حسینیه پونک، بنای اصلی آن حفظ شده و اهالی بخش‌های دیگری به آن اضافه کرده‌اند. با کمک‌های مردمی تعدادی مغازه به بنای حسینیه اضافه شد تا هزینه‌های جاری برای برپایی مراسم مذهبی از محل اجاره مغازه‌ها تأمین شود. یک آشپزخانه جدید هم برای طبخ غذای نذری و پذیرایی از عزاداران حسینی ساخته شده و حسینیه شمایل امروزی را پیدا کرده است.