رج به رج سنگ‌های جانپناه امیری با عشق روی‌هم چیده شد. عشق پدر و مادری که داغ فرزند را با سرمای کوهستان پیوند زدند تا تسکینی بر دل‌هایشان باشد.

همشهری آنلاین- سمیرا باباجانپور: علی عاشق صعود بود. کوه و کوهنوردی معنای واقعی آرامش را برایش تداعی می‌کرد. علی امیری در ۱۹ آذر ۱۳۷۳ به قله توچال صعود کرد و برای همیشه آنجا ماندگار شد.

بهمن حاج هاشمی، پیشکسوت کوهنوردی تهران درباره جانپناه امیری در یال جنوبی قله توچال می‌گوید: «علی امیری ساعت ۶ صبح به امید یک صعود دل‌انگیز از خانه خارج می‌شود اما در راه برگشت به دلیل کولاک شدید در محدوده سیاه‌سنگ دچار صاعقه‌زدگی می‌شود و متأسفانه جان به جان‌آفرین تسلیم می‌کند. واقعه تلخ و غم‌انگیزی بود؛ اما خانواده‌اش با ساخت یادبودی برایش یاد و خاطراتش را برای همیشه زنده نگاه داشتند. پدر علی امیری خانه‌ای برای علی خریده بود که بعد از این اتفاق سال ۱۳۷۵ خانه را فروخت و به‌جایش جانپناهی سنگی در سیاه‌سنگ ساخت. جانپناهی که جان کوهنوردان بی‌شماری را در برابر کولاک و صاعقه و در راه ماندگی نجات داده است. این یادمان باعث شد تا نام علی و جانپناه امیری برای هر کوهنوردی نشانگر عشق و همدلی باشد.»

خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید

مرحوم علی امیری

جانپناه امیری با ۵۶ متر زیربنا در دوطبقه ساخته شد و حدود ۳۰ نفر ظرفیت دارد. این بنای سنگی وقف خاص فدراسیون کوهنوردی شده است. کوهنوردان و دوستداران طبیعت از میدان سربند در منطقه دربند و با گذر از روستای پس‌قلعه و پناهگاه شیرپلا، بعد از پیمودن بیش از ۶ کیلومتر به جانپناه امیری در ارتفاع ۳۴۵۰ متری از سطح دریا می‌رسند.

در اطراف این کلبه سنگی چشمه‌ای با آب گوارا وجود دارد. در این منقطه، باد و بوران به‌خصوص در روزهای سرد سال تردد را برای کوهنوردان سخت و طاقت‌فرسا می‌کند.