به گزارش هلث‌دی نیوز بررسی گروهی از پژوهشگران انگلیسی به پیش‌بینی تاثیرات بهداشتی سناریوهای متفاوت حمل و نقل زمینی شهری برای لندن در انگلستان و دهلی در هند، تا سال 2030 پرداخته است.
این سناریوها شامل این موارد است: ادامه وضعیت مطابق معمول (بدون سیاست کاهش گازهای گلخانه‌ای)، وسائل نقلیه موتوری با خروجی کمتر گازهای کربندار، افزایش پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری (مسافرت فعال) به علاوه ترافیک کمتر وسائل نقلیه موتوری، و ترکیب افزایش پیاده‌روی/دوچرخه‌سواری و وسائل نقلیه با خروجی کم گازهای کربندار.
در هر دو شهر، کاهش‌ها در خروجی دی‌اکسیدکربن از طریق افزایش مسافرت فعال و استفاده کمتر از وسائل نقلیه موتوری نسبت به افزایش استفاده از وسائل نقلیه با خروجی کم گازهای کربندار، مزیت بسیار بیشتری از لحاظ سلامتی داشت.
این مزیت در لندن 40 برابر بیشتر و در دهلی هفت برابر بیشتر بود. بر اساس گزارش منتشر دشه در نسخه آنلاین 27 نوامبر نشریه لنست (The Lancet) بزرگترین مزیت از لحاظ سلامتی از طریق ترکیب مسافرت فعال و افزایش استفاده از وسائل نقلیه با خروجی کم گازهای کربندار به دست آمده بود.
مهمترین مزیت‌های بهداشتی که در لندن به دست آمده بود، شامل کاهش بیماری‌های ایسکمی قلب (مانند حمله قلبی) (10 تا 19 درصد کاهش)، بیماری‌های عروقی مغزی (مانند سکته مغزی) (10 تا 18 درصد)، زوال عقل (7 تا 8 درصد)، و سرطان پستان (12 تا 13 درصد) می‌شد. به گفته این پژوهشگران در مورد افسردگی و سرطان راست‌روده به دست آمده بود.
در دهلی، بیشترین منافع بهداشتی شامل کاهش‌ها در بیماری قلبی ایسکمیک (11 تا 25 درصد)، بیماری قلبی-عروقی (11 تا 25 درصد)، و دیابت (6 تا 17 درصد) می‌شد.
همچنین کاهش‌هایی در عفونت‌های حاد تنفسی در کودکان، سرطان ریه و افسردگی رخ داده بود.
دکتر جیمز وودکاک از دانشکده بهداشت و طب گرمسیری لندن و همکارانش که این بررسی را انجام داده‌اند، نوشتند: "مزیت‌های بهداشتی مهم و کاهش خروجی دی‌اکسیدکربن را می‌توان از طریق جایگزین کردن انجام سفرهای شهری با وسائل نقلیه موتوری خصوصی با مسافرت فعال (پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری) به دست آورد. اقدامات تکنولوژیکبرای کاهش مواد آلاینده وسائل نقلیه ممکن است خروجی‌های گاز کربندار را کاهش دهد، اما اثرات بهداشتی آن بسیار کمتر است."
این پژوهشگران افزودند که "افزایش ایمنی، سهل‌الوصول بودن و راحتی در پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، و کاهش جذابیت استفاده از وسائل نقلیه موتوری خصوصی (از لحاظ سرعت، سهل‌الوصول بودن و قیمت) برای دستیابی به این هدف ضروری است.