در این ایام با منابع مختلف استرس روبه‌رو می‌شویم: در این دوران دیگر مثل سابق قوی نیستیم، بیماری به واقعیتی تبدیل می‌شود که بیشتر در زندگیمان حضور پیدا می‌کند، بچه‌ها خانه را ترک می‌کنند و افرادی که برایمان عزیز هستند می‌میرند. همچنین ممکن است با تنهایی آشنا شویم و احتمالا باید کارمان را کنار بگذاریم و بازنشسته شویم.
بنابراین تغییراتی که در این دوران برایتان پیش می‌آید، بسیار مهم است و روشی که با این تغییرات روبه‌رو می‌شوید به خوبی بیندیشید.
چگونه با تغییرات جسمانی روبه‌رو شویم
در اثر پیری بدنتان به‌طور طبیعی دستخوش تغییر می‌شود. ممکن است اغلب بیمار شده و نسبت به گذشته زودتر خسته شوید. امکان دارد گوش‌هایتان سنگین شوند و چشم‌هایتان مثل زمانی‌که جوان‌تر بودید به خوبی نبینند. در اینجا چند توصیه برای رویارویی با این تغییرات پیشنهاد می‌دهیم:
• واقعیت را بپذیرید. انکار این تغییرات تنها زندگی را به کام شما و اطرافیانتان تلخ می‌کند. وسایلی را که به شما کمک می‌کنند فراهم کنید: مثلا عینک یا سمعک.
• رفتاری مثبت را در پیش گیرید. فراموش نکنید که آهسته بودن به معنای توقف کامل نیست. ممکن است قادر باشید کارهایی که به آنها عادت داشتید را باز هم انجام دهید. فقط باید کمی بیشتر برایش وقت بگذارید و ریتم زندگیتان را دنبال کنید.
• به‌طور منظم نزد پزشک بروید. پزشک قادر خواهد بود تغییرات و علائمی را که مستلزم مراقبت‌های پزشکی است بررسی کند.
• مراقب داروهایی که مصرف می‌کنید باشید. چنانچه چند دارو را با هم مصرف کنید ممکن است تداخل آنها اثر متفاوتی روی شما داشته باشد. پزشکتان را از داروهای دیگری که توسط پزشک دیگری برایتان تجویز شده در جریان بگذارید.
• برخی از پزشکان فقط زمانی که از آنان سؤال می‌کنید، پاسخ می‌دهند، بنابراین هر سؤالی که دارید از آنان بپرسید و در این مورد درنگ نکنید.
• عادات غذایی خود را تغییر دهید. یک رژیم غذایی متعادل با چربی پایین را در پیش گیرید و از پرخوری بپرهیزید.
چگونه با غم از دست دادن عزیزان روبه‌رو شویم
در دوران پیری احتمال دارد که اغلب با فقدان عزیزانتان روبه‌رو شوید. به‌منظور تحمل بهتر غم و اندوه ناشی از فقدان، مهم است که به استراتژی‌های زیر متوسل شوید:
• احساسات‌تان را انکار نکنید. زمانی‌که عزیزی را از دست می‌دهید، گویی از یک زخم رنج می‌برید که با گذشت زمان شفا می‌یابد. چنانچه به‌خودتان اجازه نمی‌دهید روند سوگواری را بگذرانید، تنها احساسات منفی را که بعدها باید کنترل شوند در ذهنتان نگه‌دارید.
• هیجاناتی را که احساس می‌کنید بپذیرید. اشک‌ها، خشم و احساس گناه واکنش‌های طبیعی به‌شمار می‌آیند.
• فرد متوفی را به خاطر آورید و از آن حرف بزنید. او بخش مهمی از زندگی شما بود. غم و اندوه شما کاهش خواهد یافت اما خاطرات‌تان باقی می‌مانند.
• از خانواده و دوستانتان یاری بگیرید. در مدت سوگواری، آنها می‌توانند از شما حمایت کرده و به شما کمک کنند زندگی جدیدی را از سر گیرید.
• افراد داغدار و کسانی که عزیزی را از دست داده‌اند از حمایت خود برخوردار کنید. آنها نیز مانند شما هنگام فوت یک عزیز به توجه و گرمایی که دوستی با خود به همراه دارد، نیاز دارند.
چگونه با تنهایی روبه‌رو شویم
هر فردی نیاز دارد لحظاتی را با خودش خلوت کند، اما درصورتی‌که تنهایی برخلاف میلمان باشد بسیار دردناک است. ممکن است انگیزه ادامه به زندگی یا اعتماد به نفستان را از دست داده و افسرده شوید. با ترک کردن اعضای خانواده و دوستان و مشغول‌شدن بچه‌ها به زندگی خودشان، مهم است که برای رویارویی با تنهایی راه‌حلی پیدا کنیم. توصیه‌های زیر می‌توانند برایتان مفید باشند:
• فعال بمانید و به‌دنبال ارتباطات جدید اجتماعی باشید. از این پس می‌توانید حمایتی را که زمانی طولانی از خانواده و دوستانتان دریافت می‌کردید ازطریق برنامه‌های خاصی که در جامعه وجود دارد دریافت کنید. این برنامه‌ها فرصت‌هایی را در اختیارتان قرار می‌دهد تا به فعالیت‌های جدیدی بپردازید و با دوستان جدیدی آشنا شوید.
• سعی کنید با افرادی که متعلق به گروه‌های سنی مختلفی هستند دوست شوید. نقاط مشترکی که میان شما و افرادی که 15 یا 20 سال جوان‌تر از شما هستند، برایتان جالب خواهد بود.
• با نوه‌هایتان، نوه برادر و نوه خواهرتان وقت بگذرانید. می‌توانید مقداری از وقت‌تان را در امور خیریه در برخی از مراکز یا مدرسه‌ای در محلتان اختصاص دهید. بچه‌های کوچک با اشتیاق و انرژیشان می‌توانند به زندگیتان روشنی ببخشند.
• یاد بگیرید علائم افسردگی را بشناسید و ببینید چگونه باید با آن روبه‌رو شوید. از دست دادن اشتها و وزن، بی‌خوابی، فقدان انرژی و انگیزه و همچنین فکر خودکشی از علائم افسردگی هستند. پزشک خانوادگیتان می‌تواند شما را به یک متخصص بهداشت روان معرفی کند.
چگونه با دوران بازنشستگی روبه‌رو شویم
از آنجایی‌که شغلتان بخش مهمی از زندگیتان را تشکیل می‌دهد، از این‌رو دوران بازنشستگی می‌تواند منشأ مهم استرس به‌شمار آید. این استرس ممکن است زمانی مشخص‌تر شود که توسط کارفرمایتان مجبور شوید از کار کناره‌گیری کنید. بنابراین ممکن است حس هویت‌تان را از دست دهید و احساس کنید که مثل گذشته مفید نیستید. احتمالا دلتان برای همکارانتان تنگ خواهد شد. با همه این تفاصیل، دوره بازنشستگی می‌تواند بهترین دوره زندگیتان باشد.
فهرستی از قابلیت‌ها و مهارت‌هایتان تهیه کنید. توانایی‌ها و تجربیاتی که طی زندگی کاریتان کسب کرده‌اید می‌تواند به شما کمک کند در شرکت کوچکی مشغول به کار شوید یا در انجام امور خیریه داوطلبانه شرکت کنید.
با دوستان قدیمی و افرادی از فامیل که فراموش شده‌اند ارتباط مجدد برقرار کنید و از این طریق زندگی خود را پربار کنید. اغلب اوقات کارمان باعث می‌شود تا نتوانیم با افرادی که دوستشان داریم ارتباط برقرار کنیم.
دوباره علاقه‌تان را به فعالیت‌ها و سرگرمی‌هایی که دوست دارید نشان دهید. در این دوران وقت دارید بازی کنید، پس از آن استفاده کنید!
اگر می‌توانید سفر کنید. احتمالا در تمام مدت زندگیتان در آرزوی دیدن مکان‌های مخصوصی بوده‌اید. سال‌های اولیه دوران بازنشستگی می‌تواند زمان مناسبی برای سفر باشد.
چنانچه خود شما یا یکی از اطرافیانتان نگران پیرشدن هستید، به کتابفروشی یا کتابخانه محلتان بروید و کتاب‌هایی تهیه کنید تا آموزش‌های با ارزشی در اختیارتان بگذارد یا به افراد متخصص در زمینه مشکلات مربوط به دوران پیری مراجعه کنید.
Cmha.ca