همشهری آنلاین: کودکان ممکن است در خانه در معرض مسمومیت و حوادث باشند.

هنگامی که کودکان نوپا محیط اطراف‌شان را کاوش می‌کنند، از همه حس‌های‌شان از جمله حس چشایی استفاده می‌‌کنند. آنها به طور معمول هر چیز را به دهان می‌برند تا بفهمند آن چیز چیست. به همین دلیل والدین باید مطمئن باشند که کودکان به مواد سمی دسترسی ندارند.

 شاید حیرت‌انگیز باشد که چه تعداد مواد معمولی در خانه از این لحاظ می‌توانند برای کودک خطرناک باشند. برای اینکه خانه‌تان از لحاظ مسمومیت ایمن نگهدارید، باید مواد بالقوه زیانبار را در هر بخش خانه شناسایی کنید و محل نگهداری آنها را قفل کنید یا آنها را در جایی بگذارید که از دسترس کودک خارج باشد.

 مواد سمی در آشپزخانه

مواد پاک‌کننده معمولا در کمد زیر ظرفشویی نگهداری می‌شوند و به آسانی در دسترس کودکان کنجکاو هستند. مواد بالقوه خطرناک در آشپزخانه از جمله شامل این اینها هستند:

  • همه انواع مواد پاک‌کننده و شوینده، که اغلب حاوی مواد شیمیایی هستند که برای کودکان سمی هستند.
  •  کودهای گیاهی. این مواد بسیار خطرناک هستند.
  • مواد شوینده‌ای که در آشپزخانه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مواد به شدت سوزنده هستند و بلعیدن آنها بسیار خطرناک است

این مواد را به کمدهای قفل‌شده منتقل کنید که که در آن کودکان نمی‌توانند آنها را ببینند یا به آنها دسترسی داشته باشند. تنها کافی نیست که این مواد را بالای قفسه‌ها انبار کنید، زیرا کودکان به راحتی از کمدها بالا می‌روند و به آنها دسترسی پیدا می‌کنند.

حتی‌المقدور فراورده‌هایی را بخرید که درهای آنها را کودکان نتوانند باز کنند- اما در هر حال آنها را در کمدی قفل‌شده قرار دهید.

 هرگز مواد شیمیایی یا مواد شوینده را در بطری‌های خالی آب یا نوشابه نریزید. کودکان ممکن است به تصور اینکه این بطری‌ها حاوی آب یا نوشابه هستند، از آنها بنوشند.

مواد سمی در دستشویی و حمام

داروها، مواد آرایشی، کرم‌ها و لوسیون‌ها حاوی مواد زیانباری (مانند الکل) هستند که ممکن است کودک را مسموم کنند.

بسیاری از قرص‌ها، داروها، گیاهان دوری یا حتی ویتامین‌ها برای کودکان خطرناک هستند. به یاد داشته باشید که کودکان نسبت به بزرگسالان تحمل کمتری نسبت به این داروها دارند و  حتی مقدار کمی از این مواد ممکن است برای آنها سمی باشد.

 همیشه داروها و مواد آرایشی را در یک قفسه قفل‌شده که کودکان به آن دسترسی ندارند، نگهدارید. هر دارو را پس از استفاده بلافاصله درون قفسه قرار دهید.

مواد سمی در اتاق نشیمن

دستگاه‌های کنترل از راه دور ممکن است حاوی باتری‌ها کوچک حاوی جیوه باشند، که در صورتی که کودک آنها را ببلعد باعث مسمومیت او شوند.

سیگار و سایر فراورده‌های توتون معمولا در اتاق نشیمن به حال خود رها می‌شوند. توتون درهمه اشکال آن برای کودکان بسیار سمی است و تنها یک نخ سیگار ممکن است باعث مسموم شدن کودک شود. همه انواع سیگار و توتون باید خارج از دسترس کودکان باشند.

گیاهان سمی خانگی

بسیاری از گیاهان خانگی و گیاهان باغچه اگر خورده شوند، مسمومیت ایجاد می‌کنند. در این مورد می‌توانید با یک داروساز یا گیاه‌شناس مشورت کنید. اگر کودک نوپا دارید از گیاهان خانگی سمی استفاده نکنید، حتی اگر این گیاهان دور از دسترس کودک باشند، زیرا برگ‌های آنها ممکن است روی زمین بیفتد.

گیاهان سمی اغلب هنگامی که کودکان شروع به بلعیدن آنها می‌کنند، باعث ایجاد تاول و یا زخم در دهان یا زبان آنها می‌شوند.

گیاهان سمی در باغچه

در مورد اینکه کدام گیاهان باغی برگ، میوه یا گلی دارند که سمی هستند، کسب اطلاع کنید.

 در محل نگهداری ابزارها در باغچه ممکن است حاوی انواع موادی باشد که برای کودک خطرناک است، از جمله رنگ، کودهای گیاهای، آفت‌کش‌ها، فندک کباب‌پز و بسیار مواد دیگر که به شدت سمی هستند. این محل‌های نگهداری وسائل و مواد در باغچه باید همیشه قفل باشند.

مهمانان

 هنگامی مهمان دارید مودبانه از آنها بخواهید که سیگار یا داروهایشان را در جایی قرار دهند که دست کودکان به آنها نرسد.

هنگامی که با کودک‌تان به مهمانی می‌روید، مراقب باشید، بخصوص اگر میزبان خودش بچه ندارد و از خطرات احتمالی در خانه‌اش برای کودکان آگاه نیست.

راهی مودبانه پیدا کنید که میزبان را متوجه کنید مواد سمی را در جایی ایمن قرار دهد، - می‌توانید به آنها بگویید کودک‌تان خیلی کنجکاو است و دوست دارد هر بطری با ظاهر جالبی را باز کند. در همه اوقات حواس‌تان به کودک باشد.

اگر کودک‌تان مسموم شد

سعی کنید که کودک را فورا به دکتر برسانید. معمولا دکتر برای درمان کودک به این اطلاعات نیاز دارد:

  • کودک چه چیزی خورده یانوشیده است؟ نام این ماده را یادداشت کنید.
  •  چقدر؟ مشخص کنید کودک چقدر از ماده سمی را خورده است مثلا یک قرص یا نصف بطری.
  • دکتر از شما وزن کودک‌تان را سوال خواهد کرد.
  •  اگر به بخش اورژانس می‌روید، مقداری از ماده‌ای که کودک خورده یا نوشیده است با خود ببرید.

mayoclinic.com

برچسب‌ها