فقدان این توجهات میتواند منجر به ایجاد صدمات جدی در سلامت و رشد کودک شود. اما چگونه این نوع کودکان به چشم میآیند.
نکته اینجاست، قبل از اینکه نشانههای روانشناختی و عاطفی این غفلت ها و بیتوجهیها فرصت بروز پیدا کنند، معمولا ما شاهد آثار فیزیکی بدیهی و آشکار آنها هستیم. برخی از این نشانهها که به آنها اشاره میشود ممکن است تنها به غفلت از کودک مربوط نباشند و در واقع نشانه های فقر و محرومیت محسوب میشوند.
*احساس گرسنگی مکرر
* رفتن به مدرسه با لباسهای کثیف
* عدم مراجعه به دکتر در زمان بیماری
* توجه مداوم به خود در تنهایی و در کنج خانه، به دور از ارتباط با دیگران تا سن 16 سالگی
* رها شده وبه نوعی فراموش شده
* زندگی در شرایط خطرناک در کنار دارو و الکل و خشونت
* فقدان انعطاف لازم برای هماهنگی با مدرسه
* کودکانی اغلب عصبانی، پرخاشگر و صدمهزننده به خود
و بلاخره کودکانی که برای ایجاد ارتباط اجتماعی با سایر کودکان دچار مشکلات جدی هستند.
چرا و چگونه شرایط غفلت از کودکان شکل میگیرد؟ معمولا ارائه دقیق یک دلیل مهم برای اینکه چرا غفلت از کودکان اتفاق میافتد، کار آسانی نیست. در موارد بسیاری والدین تنها یک الگو از پدر و مادرهایشان برای رفتار با کودکانشان آموختهاند. به همین دلیل است که کمک به این نوع بچهها و مراقبتکنندگان از آنها برای ایجاد تغییر شرایطی که خود را در آن پیدا میکنند، مسیری طولانی و زمانبر است.
شماری از تحقیقات نشان میدهند که مشکلات مشترکی بین مراقبتکنندگان بزرگسال در ارتباط با غفلت از کودکان وجود دارند. این مشکلات مشابه شامل این موارد است:
* مشکلات سلامت روانی والدین مانند افسردگی
* خشونت خانگی
* بیکاری
* فقر
* مصرف مواد مخدر و الکل
* تسلسل رفتار آموخته شده نادرست
اگر شما نگرانی فوری در این زمینه دارید، میتوانید با یک روانپزشک مشورت کنید.
Action for children