همشهری آنلاین: اگر احساس می‌کنید شلوارهای‌تان دور کمرتان تنگ شده است، به این نکته توجه کنید: بزرگی شکم می‌تواند در سنین بالا حتی در افرادی که بر اساس مقیاس‌های دیگر اضافه وزن ندارند یا چاق نیستند، مرگبار باشد.

 به گزارش آسوشیتدپرس یکی از بزرگترین بررسی‌هایی تا به حال بررسی خطرات چاقی شکمی انجام شده است، بیانگر آن است که مردان و زنان دارای بزرگترین دور کمر هستند در مقایسه با آنهایی که کوچکترین شکم را داشتند، یک دهه کمتر عمر می‌کردند.

شگفت‌انگیزتر اینکه هر چه دور کمر افراد بیشتر می‌شد، خطر مرگ حتی برای افرادی که وزن آنها بر اساس ضریب توده بدنی      (BMI) "طبیعی" به حساب می‌آمد، بیشتر می‌شد.

سرپرست تیم پژوهش اریک جاکوبز، از جامعه سرطان آمریکا، که هزینه این تحقیق را فراهم کرد:‌ "حتی اگر شما اضافه وزن قابل‌توجهی نداشته باشید،‌ اگر متوجه افزایش اندازه دور کمرتان شوید،‌ این نشانه مهمی به حساب می‌آید."

 سایر پژوهش‌ها اندازه دور کمر را با زوال عقل، بیماری قلبی، آسم و سرطان پستان ارتباط داده است.

 بزرگی شکم مشکل اغلب آمریکاییان بالای 50 سال به حساب می‌آید. تخمین زده می‌شود که بیش از نیمی از مردان در سنین بالا و بیش از 70 در صد زنان در سنین بالا دور کمر بزرگتری از حد توصیه شده دارند. و این مشکل در حال گسترش‌یافتن است: میانگین دور کمر آمریکاییان از دهه 1960 هر ده سال حدود 2.5 سانتی‌متر افزایش یافته است.

 برای اندازه‌گیری دور کمر، باید یک نوار مدرج را به در سطح ناف به دور کمر پیچید. در مردان نباید دور کمر بیشتر از 101.6 سانتی‌متر باشد و برای زنان این حد 88.9 سانتی‌متر است.

 [استاندارد چاقی شکمی ایرانیان اعلام شد]

این بررسی جدید که در شماره اخیر ژورنال Archives of Internal Medicine منتشر شده است،‌ اولین بررسی است که به تجزیه و تحلیل اندازه دور کمر و مرگ و میر افرادی که در سه رده وزن طبیعی، اضافه وزن و چاق، براساس رده‌های BMI قرار داشتند، پرداخته است. و در همه این سه گروه،‌ اندازه دور کمر  بالا  با خطر بالاتر مرگ و میر همراهی داشت.

 حدود 2 درصد افراد در این بررسی از لحاظ عدد BMI طبیعی بودند، اما دور کمر آنها بالاتر از میزان توصیه‌شده بود. جاکوبز گفت خطر مرگ و میر به طور فزاینده‌ای با افزایش اندازه دور کمر افزایش می‌یابد،‌ حتی اگر در ابتدا دور کمر فرد بسیار پایین‌تر از حدی باشد که غیرطبیعی محسوب می‌شود.

 این بررسی از داده‌های به دست آمده از 10000 نفر که در میان سال‌های 1997 تا 2006 استفاده کرده بود. حدود 15000 نفر از این افراد در طول این مدت مردند.

 این پژوهشگران این موارد مرگ و میر را بر حسب دور کمر،‌ قد و وزن گروه‌بندی کردند تا در مورد اینکه چه کسانی با احتمال بیشتر فوت می‌کنند، به نتیجه‌گیری برسند.

 مشارکت‌کنندگان در این بررسی دور کمرشان را خودشان اندازه‌گیری کرده بودند،  بنابراین این پژوهشگران تایید می‌کنند که ممکن است در اندازه‌گیری‌ها اشتباهاتی صورت گرفته باشد.

این بررسی نشان داد که به ازای هر 2.5 سانتی‌متر افزایش دور کمر خطر مرگ بین  15 تا 25 درصد افزایش می‌یابد.

افرادی دور کمر بزرگتر داشتند همچنین در معرض خطر بیشتر مرگ و میر ناشی از بیماری تنفسی، بیماری قلبی و سرطان است.

ین بررسی از نوع مشاهده‌ای بود و قوت علمی آنقدر نیست که ثابت کند علت این مرگ و میرها به عواملی دیگر به غیر از دور کمر مربوط نیست.. البته این پژوهشگران سایر عوامل خطرساز برای افت سلامتی مانند سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل را در نظر گرفته بودند

 جاکوبز گفت برخی از افراد در سنین بالا در حالیکه توده عضلانی‌‌شان با افزایش سن کاهش پیدا می‌کند،‌ چربی شکمی بیشتری به دست می‌آورند، بنابراین ممکن است وزن فرد اضافه نشود، ‌اما شکل بدن فرد تغییر می‌کند- و همین عامل است که باعث کاهش طول عمر این افراد می‌شود.

جاکوبز گفت: "اندازه‌گیری با نوار مدرج، یا کمربندی که برای دور کمر شما تنگ شده است ممکن است چیزهایی را به شما بگوید که وزنه به شما نمی‌گوید."

 چربی ذخیره شده در پشت دیواره شکم ممکن است زیانبارتر از چربی ذخیره‌شده در لگن‌ها و ران‌ها باشد. برخی از دانشمندان اعتقاد دارند که چربی شکمی پروتئین‌ها یا  هورمون‌هایی ترشح می‌کند که ممکن است در ایجاد التهاب، تداخل با اثر انسولین در بدن، و افزایش میزان کلسترول در خون نقش داشته باشند.

 اما دکتر ساموئل کلاین، ‌متخصص چاقی در دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس در مورد این نظریه مشکوک است. او می‌گوید برداشتن چربی شکم با جراحی نیز به بهبود سلامت فرد ختم نمی‌شود. این امر به معنای آن است ممکن است عوامل دیگری وجود داشته باشند که هم باعث افزایش چربی شکم و هم باعث افت سلامتی می‌شوند. کلاین گفت این بررسی جدید بیانگر رابطه‌ای مین اندازه دور کمر و مرگ و میر است، اما دقیقا نشان نمی‌دهد که چگون چربی بیشتر شکمی برای افراد با وزن طبیعی،‌ دارای اضافه وزن و چاق خطرناک است.

اما برای مقابله با چربی شکمی چه می‌توان کرد؟ توصیه در این مورد همان توصیه‌ای است که برای کاهش وزن می‌شود. مقدار کمتری کالری دریافت کنید و با فعالیت‌های جسمی مانند پیاده‌روی،‌ دوچرخه‌سواری و ورزش‌های هوازی دیگر کالری‌ بیشتری را بسوزانید.

برچسب‌ها