به گزارش هلث‌دی نیوز این گزارش همچنین روال‌‌های جدید برای شناسایی و پیگیری نشانه‌های کمبود آهن و کمخونی فقر آهن را نیز بیان می‌کند که بر مبنای آنها تنها نباید از یک آزمایش منفرد استفاده کرد بلکه باید ترکیبی از تکنیک‌های غربالگری به کار برد.
یکی از دو نویسنده گزارش، دکتر فرانک گریر، رئیس سابق کمیته تغذیه آکادمی متخصصان اطفال آمریکا در بیانیه‌ای در این باره گفت: "کمبود آهن همچنان در آمریکا شایع است. و اکنون اطلاعات بیشتری در مورد اثرات درازمدت و غیرقابل‌بازگشت کمبود آهن بر رشد شناختی و رفتاری کودکان در دست داریم. بهبود بخشیدن به وضعیت تغذیه‌ای آهن با شروع از دوره نوزادی برای سلامت کودکان بسیار مهم است."
دکتر رابرت بیکر، نویسنده دیگر این گزارش، عضو کمیته اجرایی بخش بیماری‌های گوارش، کبد و تغذیه در آکادمی متخصصان اطفال آمریکا نیز گفت: "در بهترین حالت، باید از کمبود آهن و کمخونی فقر آهن با رژیم غذایی حاوی غذاهای غنی از آهن پیشگیری کنیم."
بیکر یادآور شد: "تغذیه نوزادان بزرگتر و نوپایان با غذاهایی مانند گوشت، حبوبات و میوه‌ها و سبزی‌های غنی از آهن، و نیز استفاده از غلات آماده غنی‌شده از اهن و میوه‌های غنی از ویتامین C - که به جذب آهن کمک می‌کند- می‌تواند به پیشگیری از کمبود آهن کمک کند. در برخی موارد کودکان هنوز نیاز به دریافت قطره مکمل اهن یا ویتامین‌های جویدنی دارند تا نیاز به آهن‌شان برطرف شود."
مشروح گزارش گریر، بیکر و همکاران‌شان در شماره 5 اکتبر نسخه آنلاین و شماره اکتبر نسخه چاپی ژورنال Pediatrics منتشر خواهد شد.
آکادمی متخصصان اطفال آمریکا برای پیشگیری از کمبود آهن توصیه می‌کند نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند از 4 ماهگی به بعد تا زمانی که بتوانند مصرف غلات آماده غنی‌شده با آهن را شروع کند، به ازای هر کیلوگرم وزن بدن یک میلیگرم آهن مکمل دریافت کنند. کارشناسان یادآور می‌شوند که با وجود اینکه نوزادان در 4 ماه اول زندگی مقدار کافی آهن در بدن‌شان دارند، اما شیر مادر حاوی آهن چندانی نیست.
بر اساس این اصول راهنما نوزادانی که شیرخشک می‌خورند نیازی به آهن مکمل اضافی ندارند، و شیر کامل نباید در سال اول زندگی به نوزاد داده شود.
آکادمی متخصصان اطفال آمریکا می‌گوید به نوزادانی که در فاصله 6 ماهگی تا یکسالگی غذا می‌خورند، باید گوشت قرمز و سبزی‌های غنی از آهن داد تا نیاز روزانه آنها به آهن که 11 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است، تامین شود.
به گفته این آکادمی نیاز به آهن در فاصله یک سالگی تا سه سالگی کاهش می‌یابد و به 7 میلیگرم به ازای کیلوگرم وزن بدن می‌رسد، و در شرایط مطلوب این نیاز نیز باید با دادن گوشت قرمز، سبزی‌ها و میوه‌های غنی از ویتامین C که جذب آهن را تسهیل می‌کنند، تامین شود. در این دوره ممکن است از مکمل‌‌های آهن هم استفاده شود.
بر اساس این اصول راهنما نوزادان نارس باید تا یک سالگی دست کم 2 میلیگرم آهن به ازای هر کیلوگرم وزن بدن دریافت کنند. این میزان به این معناست که نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می‌شوند،باید 2 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم و زن بدن مکمل آهن به طور روزانه از یک ماهگی به بعد دریافت کنند و این دریافت مکمل باید تا زمانی که نوزاد خوردن غذاهای غنی از آهن یا غلات آماده غنی‌شده با آهن را شروع کند، ادامه یابد.