او کودکی را با عشق وعلاقه به نقاشی گذراند و به تشویق اقوام و دوستان، با وجود مخالفت پدر و مادر در هنرستان هنرهای زیبای پسران تهران تحصیل کرد.
در سال 1337 اولین نمایشگاه انفرادی آثارش را برپا کرد و در سال 1338 در نمایشگاه گروهی انجمن ایران و امریکا شرکت کرد و موفق به اخذ جایزه شد.
پس از آن آثار نقاشی زنده رودی در بی ینال های پاریس و تهران به نمایش در آمدند.
زنده رودی در طول دوران فعالیت خود سبک های مختلفی را تجربه کرد، از جمله سورئال،فیگوراتیو به سبک سقاخانه،آبستره (انتزاعی) و نمادگرایی عربی.
او از پیشگامان شیوه نقاشیخط درایران است و با استفاده از نمادهای هنرسنتی ایران و خوشنویسی، روشی تازه را در هنرهای تجسمی ایران پدید آورد.
آثار زنده رودی در موزه هنرهای معاصر تهران، موزه هنرهای زیبا،موزه جهان نما، موزه هنرهای معاصر کرمان،موزه هنرمدرن پاریس،موزه هنرمدرن نیویورک،موزه هنرهای مدرن آلبرگ دانمارک،موزه رتردام هلند،مرکز ژرژپمپیدو،مرکزتورین،مرکز فرهنگی مالمو درسوئد وبسیاری از مجموعه های خصوصی در ایران و خارج از کشور نگهداری می شوند.
همچنین دایره المعارف هنر گران لاروس، فرهنگ هنر مدرن معاصر(انتشارات هازان) وفرهنگ جامع نقاشی اوربر بخشی را به معرفی حسین زنده رودی اختصاص داده اند.