این گیاه دارای شاخه های سیاه، سخت، باریک و براق به درازای تقریبا 20 سانتی‌متر، و برگ‌های کوچکی مانند برگ‌های گشنیز، به صورت بریده بریده دارد. ساقه و گل و میوه و دانه ندارد. ریشه‌اش از لحاظ دارویی بی‌ارزش است.
گیاه پرسیاوشان را بیشتر می‌توانید کنار جوی و چاه‌های قدیمی که در نواحی مرطوب و سایه‌دار قرار دارند پیدا کنید.
این گیاه دارای خواص درمانی بسیاری بوده که سم‌زدایی کبد، کمک به درمان زردی یا یرقان و کمک به دفع راحت سنگ‌های کلیوی از جمله آن‌ها است.
برخی دیگر
• برای دفع سنگ مثانه مفید است.
• تنگی نفس را درمان می‌کند.
• سرفه و سرماخوردگی را تسکین می‌دهد.
• ادرارآور است.
• التهاب گلو را درمان می‌کند.
• برای درمان برونشیت موثر است.
• خوردن گرد خشک آن برای اسهال مفید است.
• ضماد سوخته آن جهت جلوگیری از ریزش مو و رویاندن آن کاربرد دارد.
• پرسیاوشان تب‌بر است.
طرز تهیه دمکرده پرسیاوشان:
• برای دم کردن این گیاه فقط از برگ‌های آن استفاده کنید.
• درون یک ظرف، یک پیمانه آب را روی دو قاشق چای‌خوری برگ پرسیاوشان خشک و یا در صورت تازه بودن برگ‌ها، یک چهارم پیمانه بریزید.
• وقتی مخلوط جوش آمد بگذارید به مدت پنج دقیقه آهسته بجوشد.
• مخلوط را درون یک صافی بریزید.
• اگر می‌خواهید جوشانده شما شیرین باشد کمی عسل درون آن بریزید و برای طعم بهتر نیز می‌توانید چند قطره آب لیمو درون آن بچکانید.
توجه:
• قبل از استفاده از این گیاه دارویی، با یک پزشک مشورت کنید.
• از جوشانده این گیاه به طور مداوم استفاده نکنید برای این کار می‌توانید 10 روز از آن استفاده کنید و 5 روز فاصله بگذارید و مجدد آن را مصرف کنید.
• استفاده از گیاهان دارویی ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند از این رو با مشاهده هر نوع عارضه‌ای، فورا پزشک خود را مطلع سازید.
• تنها یک فنجان از این جوشانده را در روز بنوشید مگر در مواقع بیماری‌های حاد مانند سرماخوردگی حاد یا آنفلوآنزا، که مصرف سه فنجان در روز به مدت 4 روز مجاز است.