کج گذاشتن پا به سمت داخل در کودکان کمسن در ابتدای به راه افتادن بسیار رایج است. در اغلب موارد با افزایش سن کودک این عارضه برطرف می‌شود و کودک پاهایش را درست روی زمین می‌گذارد.
اما در تعداد کمی از کودکان این عارضه به خودی خود بهتر نمی‌شود و باید درمان شود.
کج گذاشتن پا به سمت داخل هنگام راه رفتن حتی اگر با افزایش سن کودک برطرف نشود، مشکلات وخیمی ایجاد نمی‌کند. گاهی برای کودکان دچار این عارضه به علت انحنای پاهای‌شان کفش مناسب پیدا نمی‌شود.
این مشکل کفش پوشیدن ممکن است والدین را وا دارد که به درمان اقدام کنند. این عارضه باعث اشکال مفصلی یا اشکال در راه رفتن و حفظ تعادل نمی‌شود.
در شمار بسیار اندکی از کودکان چرخش شدید غیرعادی استخوان درشت نی ساق پا یا استخوان ران به سمت داخل وجود دارد که ممکن است ظاهر نامناسبی به پاها بدهد. این عارضه ممکن است گاهی نیاز به درمان جراحی داشته باشد.
سه علت ممکن است در کودکان سالم باعث کج گذاشتن پا به سمت داخل شود: "متاتارتوس اداکتوس"، چرخش درشت نی به سمت داخل، چرخش بیش از حد استخوان ران به جلو.
متاتارتوس اداکتوسمتاتارتوس اداکتوس به معناس انحنای پنجه پا به سمت داخل است.
این وضعیت پا بهتر از همه هنگامی دیده می‌شود که به کف پای کودک نگاه کنید.
اگر کودک شما متاتارتوس اداکتوس داشته باشد، ممکن است در هنگامی که هنوز نوزاد است، متوجه آن شوید.
این انحنا در پنجه پا احتمالا پیش از تولد، هنگامی که پا درون رحم تحت فشار قرار می‌گیرد و به این وضعیت در می‌آید.
از هر 9 تا 10 کودک یکی از آنها این مشکل را دارد، در بسیاری از این کودکان با افزایش سن کودک پنجه پا راست می‌شود.
دکترتان ممکن است به شما آموزش دهد تا چگونه پای نوزاد را تحت کشش قرار دهید تا پا راست‌تر شود.
اگر پای خیلی انحنا داشته باشد یا انحنای پا برطرف نشود، ممکن است دکترتان گچ گرفتن یا استفاده از بریس را برای کمک به تحت کشش قرار دادن پا برای راست کردن آن تجویز کند.
مهمترین مشکلی که انحنای شدید پنجه پا ایجاد می‌کند، مشکل کفش پوشیدن کودک است، و دلیل اصلی برای گچ گرفتن یا استفاده از بریس هم همین است.
چرخش داخلی استخوان درشت نی ساق پا
استخوان درشت‌نی در ساق پا در حد فاصل زانو و قوزک پا قرار دارد.
والدین معمولا هنگامی که کودک شروع به راه افتادن می‌کند، متوجه چرخش داخلی درشت‌نی می‌شوند. مقداری چرخش درشت‌نی به سمت داخل در نوزادان طبیعی است. این چرخش در انتهای سال اول زندگی برطرف می‌شود.
در برخی از کودکان این چرخش آنقدر صاف نمی‌شود که کودک پایش را به طور درست یعنی به سمت جلو یا اندکی به سمت خارج روی زمین بگذارد.
و در نتجه در هنگام آغاز به راه افتادن پاهایش را به سمت داخل کج خواهد گذاشت. استخوان‌های ساق پا با ادامه رشد کودک تا 6 تا 8 سالگی کودک راست‌تر خواهند شد.
در این عارضه استفاده از بریس یا کفش‌های خاص کمکی زیادی نخواهد کرد. یک شیوه درمانی استفاده از میله‌ای است که به کفش متصل است و باعث می‌شود پای کودک به سمت بیرون چرخانده شود.
اما این شیوه در همه موارد موثر واقع نمی‌شود. بریس‌هایی مانند این گرانقیمت هستند، و اغلب کودکان دوست ندارند آنها را بپوشند.
بنابراین اغلب پزشکان در کودکان کمسن مبتلا به این عارضه درمانی تجویز نمی‌کنند و منتظر برطرف شدن آن با افزایش سن کودک باقی می‌مانند. حتی اگر چرخش استخوان درشت‌نی باقی بماند، باعث مشکلات مفصلی یا مشکل در راه رفتن یا پریدن نخواهد شد.
گاهی ظاهر پا ممکن است مسئله‌ساز باشد که در این موارد درمان با جراحی برای بریدن استخوان‌ها و چرخاندن آن به سمت بیرون است تا پنجه پا مستقیم به سمت جلو قرار گیرد. شمار بسیار اندکی از کودکان نیاز به چنین جراحی‌هایی خواهند داشت.
چرخش به سمت داخل بیش از حد استخوان ران
همه نوزادان با اندکی چرخش به داخل استخوان ران به دنیا می‌آیند. این علت کج گذاشتن پا در کودکان در سنین 2 تا 4 سال، پس از شروع به راه افتادن کودک خودش را نشان می‌دهد.
این عارضه ممکن است با افزایش سن در سال‌های ابتدای کودکی بدتر شود؛ اما نهایتا در سال‌های بعدی زندگی بهتر می‌شود. در اغلب کودکان در 6 تا 8 سالگی پا به وضعیت عادی در می‌آید.
استفاده از بریس یا کفش طبی معمولا کمکی نمی‌کند. در معدودی از کودکان که چرخش به سمت داخل استخوان ران در آنها شدید است، ممکن است عمل جراحی برای بریدن استخوان و چرخاندن آن به بیرون انجام شود تا پنجه پا روی زمین به سمت جلو قرار گیرد. جراحی تنها در موارد خیلی شدید انجام می‌شود.
FamilyDoctor