فیلمی مانند 22 گلوله که شخصیت پردازی‌اش شدیدا تحت بازیگر محوری‌اش می چرخد توانسته این لحن و ادبیات خاص را به تماشاگر بقبولاند. 22 گلوله بر اساس زندگی واقعی شخصی به نام جکی ایمبرت ساخته شده است. در واقع رمانی که توسط فرانک اولیور گیزبرت بر اساس زندگی جکی ایمبرت نوشته شده بود دستمایه اصلی ریچارد بری برای ساخت تریلر 22 گلوله بوده است.
یک گنگستر کارکشته و بسیار با نفوذ به نام چارلی ماتی سه سالی است که به زندگی سالم بازگشته و تمام همت خویش را مصروف رسیدگی به خانواده و دو فرزندش می‌کند. با این همه عواقب سالهای سال کارهای جنایی و گنگستری اش گریبانش را در بدترین زمان ممکن می گیرد.
چارلی که حالا شیفته هنر و بویژه اپرا است و مرد خانواده شناخته می شود، صبح روزی که همراه پسر خردسالش به مرکز شهر پاریس می‌رود. در پارکینگ یک مرکز خرید بزرگ، ناغافل مورد کمین دشمنانش قرار می گیرد. 22 گلوله به بدن او شلیک می شود. صورت، قلب و مغز و عمده ارگانل‌های حیاتی چارلی مورد اصابت گلوله قرار می گیرد اما مهم اینجاست که او زنده می‌ماند.
سه ماه بعد چارلی که بسیار ضعیف شده است عصا به دست از بیمارستان مرخص می شود و اولین گام او در خروج از بیمارستان بدون شک اولین قدم وی در راه گرفتن انتقام به حساب می‌آید. روندی که با توجه به اخلاقیات و ویژگیهایی منحصر بفرد چارلی می تواند یک قصابی تمام عیار و جنگی پر هزینه برای خانواده‌های مافیایی فرانسوی نامیده شود...
22 گلوله یک تریلر تمام عیار بازیگر محور است. در چنین روایتی آنچه مهم است رفتارهای حتی کوچک قهرمان ماجرا است و حتی جزئیات نیز در روند پیگیری داستان می‌توانند سهم اساسی ایفا کنند. به این مهم مسئولیت نقش‌های مکمل را نیز در نظر بگیرید. در بسیاری از فیلم‌ها اگر قهرمان ماجرا یک بازیگر درجه اول باشد می‌تواند حتی بازیگران نقش‌های مکمل را هدایت کند و فیلم بسیار خوش ساخت و قابل باور برای تماشاگر جلوه گری کنید. روندی که دست برقضا بسیار کارآمد برای فیلم 22 گلوله جلوه گری می‌کند. ژان رنو محور هر سکانس است و حتی وقتی در نمایی نیست تمام حرف‌ها و فعالیت‌ها بر سر او شکل می‌گیرد. در واقع ژان رنو که بازیگری زبرپوستی است چنان قابل باور نقش چارلی ماتی را ایفا می‌کند که اگر فیلم بر اساس یک داستان واقعی نیز ساخته نشده بود بازهم تماشاگر داستان را با پیشینه‌ای از واقعیت تصور می‌کرد.
در 22 گلوله ؛ هر سکانسی مستقل و بدون نیاز به حرافی شکل می‌گیرد. چارلی ماتی در پارکینگ مورد حمله قرار گرفته و پس از کاشتن 22 گلوله در بدنش از سوی رقیبان زنده مانده است. تماشاگر می‌داند که ماتی اولین کاری که پس از بهبودی انجام خواهد داد ( درواقع اولین و آخرین کارش) همانا دراز کردن و قتل عام مسببین این امر است. پس نه نیازی به فلاش بک هست و نه توضیح اضافه‌ای. آنچه مهم است فقط چگونگی انجام این کار است. تا بیست دقیقه ابتدایی فیلم ما به خصوصیات گروه های رقیب و سرکرده‌های آنان پی می‌بریم و آنها را شناسایی می‌کنیم. فیلم هنوز به نیمه نرسیده دیگر خود چارلی ماتی و خصوصیات اخلاقی‌اش نیز برایمان آشنا است.
سکانس تاثیر گذار و مهم در این بین مربوط به دستگیری واسطه‌ای به نام فرانک است. همان خلافکار خرده پایی که عضو گروه تونی زاچیا است و توسط عده‌ای کریم؛ یکی از وفادارترین و نزدیک ترین افراد به چارلی را ناجوانمردانه به قتل رسانیده است.
چارلی او را نمی کشد و طبق قولش او را آزاد می‌کند اما در ادامه از سر تقصیر دیگران هم ممکن است بگذرد. همین رفتارها اورا فردی متفاوت از دیگر گنگسترها نشان می‌دهد و داستان را جذاب و حداقل متفاوت با دیگر آثار مشابه جلوه گری می‌بخشد.
سهم کاراکترهای دیگر مانند تونی زاچیا و دیگران نیز با نوع قضاوت چارلی ماتی است که قوام می‌یابد. در واقع غیر از چارلی به عنوان کاراکتر محوری بقیه دارای شخصیت‌ها پایدار نیستند. نوع کارگردانی ریچارد بری نیز یکدست است و درواقع این مهم فقط به خاطر بازی خاص و سراسر گرم و زیر پوستی ژان رنو است. 22 گلوله فیلمی خوش ساخت و قابل تامل است که ارزش دو بار دیدن هم دارد.
22 Bullets
کارگردان: ریچارد بری
فیلمنامه: فرانک اولیور گیزبرت
بازیگران: ژان رنو (چارلی ماتی)، کاد مراد (تونی زاچیا)، ماریان فویس (ماری گلدمن)، ژان پیر داریوسن، ریچارد بری، گابریلا رایت
محصول: 2010 فرانسه
زمان فیلم: 117 دقیقه