این سریال داستان سال‌های پایانی حکومت چوسان را به تصویر می‌کشد؛ زمانی که اختلاف طبقاتی بین نجیب زادگان و برده‌ها در حال ازبین‌رفتن بود و در آن زمان شورش‌کردن مردم طبقات عادی، یک موضوع کاملا طبیعی قلمداد می‌شد. در یکی از همین شب‌ها دوکودک، یکی در خانه یک نجیب‌زاده و دیگری در خانه یک برده، به دنیا می‌آیند. مادر نجیب‌زاده هنگام زایمان می‌میرد و زن برده برای نگهداری از نوزاد آن خانواده، به‌عنوان دایه به خانه ارباب فرستاده می‌شود اما زمانی که می‌بیند بچه خودش گرسنه مانده است، نوزاد را با همدستی برده دیگری که خواستگارش نیز هست عوض می‌کند. چون دونگ نجیب‌زاده (با بازی چون جونگ میونگ) در یک خانواده فقیر بزرگ می‌شود و با آرزوی تبدیل جهان به مکانی بهتر برای زندگی، درست مثل رابین هود، شروع به دزدی از ثروتمندان و کمک به فقرا می‌کند. در نقطه مقابل او گویی دونگ (با بازی لی سانگ یون) در یک خانواده ثروتمند بزرگ شده و تبدیل به یک فرمانده پلیس می‌شود. نقطه عطف داستان زمانی است که سرنوشت آنها به‌خاطر علاقه‌مندی به یک دختر (دونگ نیو با بازی هان جی های) به هم گره می‌خورد.
فیلمبرداری این سریال برخلاف اغلب سریال‌های کره‌ای درون کاخ‌های مجلل صورت نگرفته و بیشتر نشان دادن فضای بازارروز و زندگی عادی مدنظر کارگردان بوده است. همچنین داستان به بیان موفقیت‌های یک قهرمان نپرداخته و سعی در نمایش مشکلات و رنج‌های قشر متوسط مردم دارد. کیم وون کیونگ نویسنده این سریال می‌گوید: «دو دوست، زندگی عادی مردم کره را در قرن 19نشان می‌دهد؛ برده‌ها، فقرا، کفاش‌ها، قصاب‌ها، حتی دزدها و راهزن‌ها؛ مردمی که با وجود فقر و وضع بد زندگی هنوز قلب مهربانی دارند. این سریال بیشتر روی انسان‌گرایی و بیان احساسات مردمی که همیشه داستان زندگی‌شان در درام‌هایی که به زندگی پادشاهان مربوط است نادیده گرفته می‌شود، تمرکز می‌کند.»
موضوعی که در ابتدا نگران‌کننده به‌نظر می‌رسید، کم تجربگی عوامل تولید این سریال در ساخت فیلم‌های تاریخی بود، اما توجه به آرای بینندگان و استقبال خوب مردم از این سریال، نشان داد که این گروه جوان به خوبی از پس ساخت یک مجموعه تاریخی برآمده‌اند. کیم جئون هونگ که کارگردانی این سریال را برعهده دارد، درباره این استقبال مخاطب می‌گوید: «من و همه بازیگران تمام تلاش خود را برای هرچه بهترشدن این کار انجام دادیم. گویش سختی که معمولا در اینگونه فیلم‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد را برای راحتی بازیگران تازه‌کار و آشنایی آنها با نقش‌شان اندکی آسان کردیم و تعدادی از آنها نیز در کلاس‌هایی برای آموزش حرکات رزمی شرکت کردند.»
چون جونگ میونگ، بازیگر نقش چون دونگ که سابقه 11سال بازی در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های مختلف را در کارنامه خود دارد، نخستین تجربه‌اش در یک فیلم درام تاریخی را متفاوت قلمداد می‌کند و می‌گوید: «بازی در این مجموعه برای من یک چالش کاملا متفاوت بود. ما باید جای دو بازیگر را که نقش نوجوانی ما را بازی می‌کردند، پر می‌کردیم و این کار بسیار سخت بود زیرا آنها کار خود را به بهترین نحو انجام داده بودند. همچنین به‌دلیل ویژگی‌های این سریال من مجبور شدم به کلاس‌های آموزش حرکات رزمی بروم. این کلاس‌ها تا حد زیادی در ایفای نقشم به من کمک کردند. از سوی دیگر من اسب سواری نیز یاد گرفتم و به آن علاقه‌مند شدم.»
آنچه این سریال را بیش از دیگر سریال‌های کره‌ای مورد توجه منتقدان قرار داده، تمرکز فیلمنامه روی اصل داستان و کم بودن حواشی آن است. پرحاشیه و پرشخصیت بودن، موضوعی است که در اغلب سریال‌های کره‌ای دیده می‌شود و حتی بینندگان را نیز به اعتراض واداشته است. این سریال محبوب کره‌ای جوایز زیادی از قبیل بهترین بازیگر زن و بهترین بازیگر مرد از دیدگاه کارگردانان و بهترین بازیگر زن از دیدگاه منتقدین را در جشنواره فیلم شبکه MBC از آن خود کرده است. سریال کره‌ای دو دوست در 32قسمت 50دقیقه‌ای روزهای فرد ساعت 19از شبکه تهران پخش می‌شود و تکرار آن روزهای زوج ساعت23 روی آنتن می‌رود.
این سریال کره‌ای براساس داستان «شاهزاده و گدا»ی مارک تواین با تکیه بر فرهنگ کره‌ای ساخته‌شده و افشین زی‌نوری آن را دوبله کرده است. امیرمحمد صمصامی، شوکت حجت، اکبر منانی، شهرزاد ثابتی، نرگس فولادوند، مهسا عرفانی، تورج مهرزادیان، علی همت مومیوند، بیژن علی‌محمدی، اردشیر منظم، بهروز علی‌محمدی، رضا آفتابی و شهراد بانکی، از گویندگان این سریال هستند.