اما همیشه کارهایش را سر وقت و به موقع انجام می‌داد. تنها، صدایی آشنا برایش کافی بود تا موقعیت زمانی را درک کرده و اوقات زندگی‌اش را با آن تنظیم کند.
صدایی که در اولین روز حیات در گوشش زمزمه شده بود. صدای اذان.
تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۳۸۶ - ۱۹:۱۲
اکبر علیزاده اعتمادی: پیرمرد روستایی هیچ وقت ساعت نداشت و در طول عمرش به هیچ نوع ساعتی مراجعه نکرده بود.