همشهری آنلاین: سازمان عفو بین‌الملل (Amnesty International) یک سازمان بین‌المللی است که هدف خود را انجام تحقیق و فعالیت برای جلوگیری و خاتمه دادن به نقض حقوق بشر اعلام کرده است.

این سازمان مدعی است که برای محاکمه عادلانه زندانیان سیاسی، لغو مجازات اعدام و شکنجه، پایان کشتارهای سیاسی و هر گونه نقض حقوق بشر توسط دولت‌ها یا دیگر سازمان‌ها مبارزه می‌کند.

این سازمان که در ۱۹۷۷ برای «کمپین ضد شکنجه» برنده جایزه صلح نوبل و در ۱۹۷۸ برنده جایزه سازمان ملل در زمینه حقوق بشر شد؛ به گفته وب سایت رسمی‌اش دامنه کارهایش را به ۱۵۰ کشور کشانده است.

عفو بین‌الملل بوسیله یک وکیل انگلیسی به نام «پیتر بنسون» در جولای ۱۹۶۱ در شهر لندن پایه‌گذاری و در ۳۰ سپتامبر ۱۹۶۲ رسما به نام «عفو بین‌الملل» نامگذاری شد.

عفو بین‌الملل در میانه ده ۱۹۶۰ حضور جهانی را گسترش داد و دبیر خانه بین‌المللی و کمیته اجرایی بین‌المللی را که section نامیده می‌شد در چندین کشور ایجاد کرد.

سپس فعالیت و نفوذ عفو بین‌الملل به نحو فزاینده‌ای در میان سازمان‌های بین دولتی افزایش یافت و تا پیش از پایان دهه ۱۹۶۰ از سوی سازمان ملل، شورای اروپا و یونسکو  «مقام مشورتی» گرفت.

اعضای عفو بین‌الملل در سال ۱۹۶۹ از ۱۵۰۰۰ نفر به ۲۰۰۰۰۰ در سال ۱۹۷۹ رسید.

در دهه ۱۹۸۰ عفو بین الملل به عنوان یک جایزه دار صلح نوبل و برنده جایزه حقوق بشر ملل متحد انتقادات بیشتری از حکومت‌ها کرد. اتحاد جماهیر شورویدر آن  دوران اعلام کرد که عفو بین الملل کارهای جاسوسی را هدایت می‌کند.

عفو بین الملل در سراسر دهه ۱۹۹۰ به افزایش تعداد اعضای خود به ۲.۲ میلیون نفر در ۱۵۰ کشور و منطقه ادامه داد. عفو بین‌الملل به کار بر روی طیف وسیعی از موضوعات و وقایع جهانی ادامه داد.

عفو بین الملل در سطح بین دولتی، در حمایت از ایجاد کمیساریای عالی ملل متحد برای حقوق بشر (تاسیس شده در سال ۱۹۹۳) و یک دادگاه جنایی بین المللی (تاسیس شده در سال ۲۰۰۲) به بحث و مذاکره پرداخت.

بعد از سال ۲۰۰۰ دستور کار عفو بین الملل به چالش‌های برآمده از جهانی شدن و تاثیرات حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ در آمریکا  معطوف شد.  

توجه عمده عفو بین‌الملل به پنج حوزه کلیدی است: حقوق زنان، حقوق کودکان، پایان بخشیدن به شکنجه و اعدام، حقوق پناهندگان و حقوق زندانیان عقیدتی.

عفو بین الملل در کشورهایی که  حضور گسترده دارد، اعضای خود را در دسته‌هایی به نام بخش(SECTION) سازمان می‌دهد و این بخش‌ها معمولا اهداف عفو بین‌الملل را به پیش می‌برند و هر کدام از آنان دارای هیئت مدیره می‌باشد.   تعداد بخش‌های این سازمان در جهات تا سال ۲۰۰۵ به ۵۲ بخش رسید.

کمیته اجرایی بین‌المللی عفو بین‌الملل (IEC) که توسط رییس کمیته اجرایی بین‌المللی اداره می‌شود، شامل هشت عضو و یک صندوقدار است. این اعضا توسط شورای بین‌المللی و به نمایندگی از آن انتخاب می‌شوند و سالی دو بار تشکیل جلسه می‌دهند. وظیفه کمیته اجرایی بین‌المللی تصمیم گیری به نمایندگی از عفو بین الملل، اجرای استراتژی طرح شده توسط شورای بین‌المللی و تضمین مطابقت آن با اساسنامه و قوانین موضوعه سازمان است.

دبیر خانه بین‌المللی مسئول هدایت و انجام امور روزانه عفو بین الملل طبق دستور العمل کمیته اجرایی بین المللی و شورای بین‌المللی است. این دبیر خانه تقریبا توسط ۵۰۰ کارمند تخصصی عضو و در راس آن یک دبیر کل اداره می‌شود. دبیر خانه بین‌المللی چندین برنامه کاری را اداره می‌کند: سازمان‌ها و حقوق بین الملل، تحقیقات، کمپین‌ها، بسیج نیروها؛ و ارتباطات.
دفتر دبیرخانه از زمان تاسیس در نیمه دهه ۱۹۶۰ در لندن واقع شده است.

عفو بین‌الملل مدعی است که فقط از سوی اعضای آن در سر تا سر جهان تامین مالی می‌شود.

منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها