درس‌هایی از قرآن؛ امدادهای الهی و غیبی

یک کانال دیگر هم هست، که کار خداست. مثل تعلیم رانندگی، یک گاز و ترمز زیر پای ماست، یک گاز و ترمز هم زیر پای مربی است. گاهی ما می‌خواهیم گاز بدهیم، او ترمز می‌کند. ما می‌خواهیم خدا نمی‌خواهد. ما نمی‌خواهیم خدا می‌خواهد.

1 - دل‌آرام، لطف و عنایت الهی. یکی از آثار ایمان به غیب این است که خدا دل آدم را نگه می‌دارد. به فرعون گفته بودند پسری متولد می‌شود [ و] کاخ تو را زیر و رو می‌کند. دستور داد هر زنی پسر زایید او را بکشید. مادر موسی پسر زایید، دلش فرو ریخت که مأمورین موسای او را می‌کشند. خدا به قلب این مادر القا کرد که بچه‌ات را در یک جعبه بگذار و به نیل بینداز. بعد می‌فرماید: «لِیَرْبِطَ عَلی قُلُوبِکُم» (انفال/11)؛ من قلب این مادر را نگه داشتم. مگر مادر می‌تواند بچه‌اش را در دریا بیندازد؟
2 - معجزه پیامبران. روی محاسبه زغال سیاه می‌کند و گچ سفید! اما اگر زغال را کشیدیم، گاهی سفید شد و گاهی سیاه، این دیگر دست ما نیست. خدا به موسی می‌گوید: «اضْرِبْ بِعَصاکَ الْبَحْر» (شعرا/63)؛ عصایت را به آب بزن. وسط رود نیل خشک شد. لشکرش را عبور داد. یک‌بار دیگر می‌گوید: «اضْرِبْ بِعَصاکَ الْحَجَر» (اعراف/160)؛ عصایت را به سنگ بزن، آب جاری می‌شود.
3 - حکومت الهی، قرآن می‌گوید: «آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظیماً» (نساء/54) ما به سلیمان ملک عظیم دادیم. حضرت سلیمان کودتا نکرد. لشکرکشی نکرد. امام با دست خالی جمهوری اسلامی را تشکیل داد. شاه با داشتن ارتش و حمایت‌های رؤسای جمهوری دنیا، محو شد. شاه در کشور بود گریه‌کنان فرار کرد، امام بیرون کشور بود خنده‌کنان وارد شد.
4 - آرامش روانی. سران مکه تصمیم گرفتند پیغمبر را ترور کنند، حضرت علی جای او خوابید و پیامبر به غار رفت. نزدیک غار رفیق پیغمبر دلش می‌تپید. ولی خدا می‌گوید: بر پیغمبر سکینه نازل کردیم.
5 - نزول فرشتگان بر رزمندگان. قرآن می‌فرماید: «یُمِدَّکُمْ رَبُّکُمْ بِثَلاثَةِ آلاف» (آل‌عمران/124)؛ هزار فرشته فرستادیم. چون ایمانتان خوب بود، دو هزار تا دیگر فرستادیم.
6 - ترس و دلهره دشمنان. قرآن می‌فرماید: «وَ قَذَفَ فی قُلُوبِهِمُ الرُّعْب» (احزاب/26)؛ در دل دشمن ترس می‌اندازیم. امام را گرفتند در زندان کردند. شاه بیرون زندان بود و امام در زندان. ولی شاه با همه قدرتش از این سید می‌ترسید. گاهی انسان پایش را روی قله کوه می‌گذارد ولی باز هم از کوه می‌ترسد.
7 - گسترش دین. این جمله سه بار تکرار شده است: «لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّه» (توبه/33)؛ اسلام کره زمین را خواهد گرفت.
8 - خنثی‌شدن توطئه‌ها. خدا نقشه‌های کافر را نابود می‌کند: «أَنَّ‌الله مُوهِنُ کَیْدِ الْکافِرینَ» (انفال/18)؛ 11 برادر قوی برای محو یوسف، او را در چاه انداختند. او عزیز شد، آن 11 برادر ذلیل شدند.
9 - امداد الهی از طریق دشمنان. فرعون کنار دریا نشسته بود، دریا را تماشا می‌کرد. دید یک جعبه روی آب است. جعبه را گرفتند دیدند یک نوزاد در آن است. نوزادی که حضرت موسی بود. گفت: امسال ما بچه‌ها را می‌کشیم، این را هم بکشیم. همسرش گفت: ما بچه‌دار نمی‌شویم، این بچه ما شود. «نَتَّخِذَهُ وَلَدا» (قصص/9)؛ در خانه دشمن بزرگ شد، با سرمایه فرعون حفاظت شد.