سیدهادی محدث، عضو هیئت تألیف کارشناسان قرآن معاونت سازمان پژوهش وزارت آموزش و پرورش، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا) شعبه قم، گفت: حفظ عبارتی از قرآن بدون فهم آن یا قرائت متن قرآن بدون فهم آن در جامعه اسلامی ما حدود 120 سال است که عمل می‌شود و نه ضرورت عقلی و نه ضرورت علمی داشته و جوامع علمی آن را اجازه نمی‌دهند و وجه شرعی ندارد.
وی تأکید کرد: حفظ عبارتی از قرآن بدون فهم آن یا قرائت متن قرآن بدون فهم آن نه عقلی، نه علمی و نه شرعی است و در قرآن و احادیث نداریم که عبارتی را خوانده و معنای آن را نفهمیم و در عین حال فایده و ارزشی برای ما داشته باشد.
این محقق قرآنی افزود: در آموزش حفظ یا قرائت باید «اقْرَأْ» با «أفهم» همراه باشد ولی متاسفانه نزدیک به 100 سال است که جامعه آموزشی ما گرفتار روشی غیر از این شده و آن قدر گرفتار هستیم که در 34 سال گذشته بسیار تلاش کردیم دانش‌آموزان در قرائت قرآن روان‌خوان بشوند اما در این امر موفق نشدیم.
محدث بیان کرد: بنده به نمایندگی از جامعه قرآنی کشور کتابی را برای تدریس قرآن به دانش‌آموزان تألیف کرده‌ام که امسال به صورت آزمایشی در 40 مدرسه کشور تدریس می‌شود و سال آینده در 100 مدرسه دیگر تجربه خواهد شد.
وی ادامه داد: این نکات توجه به حفظ عبارات ساده قرآن همراه با فهم آن را مورد تأکید قرار داده است و برای حفظ آسان‌تر عبارات، آن را به صورت ساده و پیام‌دار، شیرین و مأنوس به آنان آموزش می‌دهیم.
مشاور اسبق قرآنی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: روخوانی و قرائت قرآن به دنباله روخوانی فارسی باید انجام شود و همراه با فهم باشد و از تمام مهارت‌های روخوانی فارسی استفاده شود؛ چیزی بر آن نیفزاییم و ساده و شیرین مباحث را برای کودکان بیان کنیم تا پس از اینکه حروف و حرکات فارسی را آموزش دیدند کلمات و عبارات ساده قرآن را آموزش دهیم و این کار باید تنها با معلم اول دبستان صورت گیرد و با تمام تخصص‌هایی که در دانشگاه یاد گرفته است فارسی و قرآن را همزمان به کودک آموزش دهد.
وی بیان کرد: به تجربه دیده‌ایم کودک هنگامی که معنای کلمه را آگاه است به صورت روان‌تری عبارات را بیان می‌کند پس به تجربه ثابت شده که بچه‌ها هنگامی که معنا را می‌دانند روان‌تر قرآن می‌خوانند در نتیجه معلم فارسی هم به سادگی که فارسی را درس می‌دهد می‌تواند قرآن را نیز تدریس کند و وارد مسایل جنبی نمی‌شود و مانند فارسی آموزش قرآن را شروع می‌کند و این نوع آموزش چون همراه با فهم معنای کلمات است دانش‌آموز از ابتدا روان می‌خواند و مانند بزرگترها «الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ» را روان می‌خواند به این ترتیب می‌توانیم در طی شش سال ابتدایی که قبل از بلوغ فرزندان است طوری عبارات قرآن را به آنان آموزش دهیم که بعد از این سال‌ها او تمام اعتقاداتش را بتواند از قرآن بگیرد.
محدث تصریح کرد: مقام معظم رهبری فرموده‌اند: کشور به حمدالله امروز متکی به معارف قرآن است و آن روزی که این معارف در سطح همه مردم روج پیدا کند و مستقیم از خود قرآن آن را بگیرند آن روز روزی است که این ملت و این کشور برای همیشه شکست‌ناپذیر خواهد بود؛ لذا کتاب خود را به عنوان «راهنمای آموزش، ترجمه و مفاهیم قرآن کریم» با همکاری حمید صفارهرندی و ابوالفضل علامی تألیف کردیم و آن را یکی دو ماه قبل خدمت رهبر معظم انقلاب بردم و عرض کردم 50 سال است کار آموزش قرآن کرده‌ام؛ دیدگاه من این است که عمل به فرموده شما در قبل از بلوغ است و ایشان این حرف را تأیید فرمودند و بیان کردند که باید آموزش قرآن در دبستان با فهم انجام شود و آموزشی که در زمان کودکی باشد پایدار خواهد بود.
مؤلف کتاب قرآن دانش‌آموز ادامه داد: اهل بیت(ع) در شیوه‌های آموزشی خود توصیه کرده‌اند که از فرصت کودکی به خوبی برای آموزش قرآن استفاده شود و بدین ترتیب کودک گام به گام جلو می‌آید و اعتقادات او شکل می‌گیرد.
محدث در پایان اظهار کرد: هم‌اکنون فتاوای مراجع اول این است که فردی که به تکلیف می‌رسد موظف است اعتقاداتش عقلی باشد و نه تقلیدی؛ لذا اگر در شش سال دوره دبستان کودکان گام به گام با قرآن آشنا شوند قلب آن‌ها ساخته می‌شود؛ لذا باید معتقد باشیم که قرآن مبدأ و معاد است و شخصیت انسان تابع رفتار او است.