ولی هر سال از من می‌پرسند: شورای شهر که باشد؟ رئیس‌جمهور که باشد؟ نماینده مجلس که باشد؟ این نعمت است.
1 - شناخت راه مستقیم در انتخابات؛ ما در همه شرایط باید از خدا بخواهیم درست انتخاب کنیم. همه مسلمان‌ها واجب است در نماز بگویند: «اهْدِنَا الصِّراطَ الْمُسْتَقیمَ» (فاتحه/6) ؛یعنی خدایا راه مستقیم را انتخاب کنم.
2 - بی‌اعتنایی به انتخابات، کفران نعمت الهی؛ ممکن است بگویی: ما چندبار پای صندوق‌ها آمدیم. وضعمان خوب نشد. نه تخم‌مرغ ارزان شد، نه ماشین ارزان شد، نه سکه ارزان شد، نه خانه ارزان شد. حالا که نشد، پس ما نیستیم. پاسخ من این است. ما توجیه نمی‌کنیم. توجیه حماقت است. تضعیف جنایت است. خیانت به خون شهداست. تکمیل رسالت است. یعنی از تلخی‌های گذشته استفاده کنیم. این بار تکمیل کنیم.
3 - انتخابات، نمود عدالت اجتماعی؛ امام خمینی یک رأی دارد، آدم عادی هم یک رأی دارد. هرکسی یک رأی دارد. انتخابات قله عدالت است. صندوق‌ها، امانت است. اینهایی که دست‌اندرکار صندوق هستند، بدانند صندوق امانت است. و خیانت به امانت خیلی مهم است. قرآن می‌گوید: «وَ الَّذینَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ» (مؤمنون/8)؛ مؤمن باید امانت را مراعات کند.
4 - انتخابات عرصه آزمایش؛ قرآن می‌گوید: «فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْض» (انعام/53)؛ یعنی مردم را باهمدیگر امتحان می‌کنیم. به او می‌دهیم، به او نمی‌دهیم، او رأی می‌آورد، او رأی نمی‌آورد ببینیم چطور برخورد می‌کند؟ اگر رأی آورد مغرور می‌شود. اگر رأی نیاورد، از کشور فرار می‌کند. «تِلْکَ الْأَیَّامُ نُداوِلُها بَیْنَ النَّاس» (آل‌عمران/140)؛ قرآن می‌گوید: طوری باشید که «لِکَیْلا تَأْسَوْا عَلی ما فاتَکُم وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاکُم» (حدید/23) اگر دادند مغرور نشوید. گرفتند مأیوس نشوید.
5 - سپردن امانت‌ها به افراد صالح و امین؛ قرآن می‌گوید: پست‌ها را به اهلش بسپارید، «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُم ان تودوا الامانات إِلی أَهْلِها» (نساء/58)؛ خدا امر کرده که امانت را به اهلش بدهید. هرکسی اهلیت یک چیزی را دارد. «أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» (انبیاء/105)؛ یعنی صلاحیت هم داشته باشد.
6 - انتخابات، مشارکت در امور جامعه اسلامی؛ شرکت در انتخابات به چه دلیل واجب است؟ اول اینکه حق ماست. حق سیاسی، حق اجتماعی، حق شهروندی. دوم؛ در جمهوری اسلامی غیراز اینکه حق است، تکلیف شرعی هم هست. سوم؛ اطاعت از رهبری و مراجع است. چهارم، آدمی که رأی نمی‌دهد، معلوم می‌شود آدم بی‌تفاوتی است. حدیث داریم: «مَنْ أَصْبَحَ لَا یَهْتَمُّ بِأُمُورِ الْمُسْلِمِینَ فَلَیْسَ بِمُسْلِم» (بحارالانوار/ ج71/ص337)؛ کسی که صبح کند نسبت به امور مسلمین اهتمام نداشته باشد، «فَلَیْسَ بِمُسْلِم» مسلمان نیست.
7 - انتخابات، عامل تضعیف توطئه‌های دشمنان؛ قرآن می‌گوید: هر حرکتی که «یَغیظُ الْکُفَّار» کفار را عصبانی کند، «کُتِبَ لَهُمْ بِهِ عَمَلٌ صالِح» ما اگر در انتخابات کم شرکت کنیم کفار شاد می‌شوند. اگر زیاد شرکت کنیم، کفار عصبانی می‌شوند.
قرآن می‌گوید: «لَنْ یَجْعَلَ اللَّهُ لِلْکافِرینَ عَلَی الْمُؤْمِنینَ سَبیلاً» (نساء/141)؛ خدا اجازه نمی‌دهد کفار به مسلمان‌ها نیش بزنند. ما اگر در انتخابات شرکت نکنیم ضعیف شویم، کفار راه نفوذ پیدا می‌کنند.