به گزارش خبرگزاری مهر، حجت‌الاسلام و‌المسلمین علی‌محمد یزدی، عضو هیئت علمی مرکز فرهنگ و معارف قرآن با اعلام اینکه، آخرین اصلاحات پروژه «روش بیان قرآن» در سال 91 به پایان رسیده، بیان داشت: ان شاء الله در هفته های آتی به چاپ خواهد رسید.
وی در بیان اهمیت و ضرورت انجام این پروژه اظهار داشت: زبان قرآن را در بیان معارف، باید با بررسی درون قرآن (آن گونه که هست) دریافت، نه بر اساس انتظارات بیرونی از دین (آن گونه که دیگران پنداشته اند که قرآن باید آن چنان باشد). قرآن خود بهترین معرف سبک خویش بوده و در قالب توصیف خود یا برگزیدن مکرر یک سبک، مخاطب را با اسلوبهای گفتاریاش آشنا ساخته است.
وی ادامه داد: بررسی آیات توصیفگر قرآن، راه‌گشای شناخت شاخصهای اسلوب آن خواهد بود از این رو برای شناخت این شاخص‌ها پروژه ای در مرکز فرهنگ قرآن تعریف و انجام آن به اینجانب واگذار شد.
این پژوهشگر حوزه علوم قرآنی اضافه کرد: با تحقیق در آیات توصیفگر قرآن به نتایج زیر می توان دست یافت:
1 ـ داستانهای قرآن بر اساس واقعیت بیان شده و افسانه ای تخیلی یا برخاسته از مماشات یا باورها و خاطره های دانشمندان معاصر بعثت نیست.
2 ـ آموزههای قرآن فراعصری است و فهم مردم عصر نزول و تصورات درست و نادرست آنان، تأثیری در گزینش حقایق و معارف قرآن نداشته است.
3 ـ قرآن علاوه بر مفاهیمی که با ظاهر الفاظ خود تفهیم کرده، در باطن الفاظ نیز معانی و مقاصدی را به صورت پلکانی و قابل فهم تدریجی به تناسب مخاطبان خویش نهفته است.
4 ـ واژهها و ترکیبهای قرآنی از هدف کلی قرآن که هدایت است، تأثیر پذیرفته و در ساختار ظاهری، شیوههای بیانی، داستانی، نقلی، ادب گفتار و تعلیقهها، برای قرآن امتیازاتی به وجود آورده که در این نوشته به تفصیل به آن ویژگیها پرداخته شده است.
در این کتاب پس از بیان مقدمه به فصول زیر پرداخته شده است: فصل اول. شاخصه واقع‌نمایی؛ فصل دوم. شاخصه فراعصری؛ فصل سوم. شاخصه بطن‌داری؛ فصل چهارم. راه‌کارهای کلی قرآن در بیان معارف؛ فصل پنجم. شیوه نقل اقوال و عقاید دیگران؛ فصل ششم. ادب قرآن؛ فصل هفتم. واژههای تازه و پردازش ترکیبهای جدید؛ فصل هشتم. گرایش به کلیات؛ فصل نهم. پیوستهای قرآن؛ فصل دهم. تأکیدهای قرآنی.
