همشهری آنلاین: اگر عده‌ای به فکر خودکشی افتاده‌ باشند و عضو شبکه‌های اجتماعی هم باشند؛ اپلیکیشن‌هایی هستند که ممکن است مانع از انجام این کار شوند. موضوع به طرحی به نام (امیل) دورکیم مربوط می‌شود. این موضوع علاوه بر روانشناسان می‌تواند مورد توجه جامعه‌شناسان هم قرار بگیرد.

به گزارش لایوساینس یک برنامه ابتکاری به نام "طرح دورکیم" از آلگوریتم‌های هوش مصنوعی (AI) استفاده می‌کند تا کلمات و عبارت مشترک میان افرادی را که ممکن است قصد خودکشی داشته باشند، شناسایی کند.

این برنامه که از 7 ژوئیه آغاز شده است، در حال حاضر فقط کهنه‌سربازان آمریکایی، را در بر می‌گیرد که میزان خودکشی در آنها به طور نامتناسبی بالاتر از افراد دیگر در این کشور است.

طرح دورکیم دارای اپلیکیشن‌هایی است که بر روی سیستم‌ عامل‌های متفاوت روی کامپیوترها یا تلفن‌های همراه نصب می‌شوند. این اپلیکیشن‌ها رد پست‌های ارسالی کاربران را می‌‌گیرند و آن را به یک پایگاه داده‌های پزشکی ارسال می‌کنند. یک برنامه هوش مصنوعی پزشکی این داده‌ها را به طور همزمان پایش می‌کند و الگوهایی را که ممکن است به آسیب زدن به خود شوند، شناسایی می‌کند.

اپلیکیشن‌های طرح دورکیم محتوای فیس‌بوک، توئیتر و لینکد‌این و نیز اطلاعات ذخیره شده از تلفن همراه کاربر را تحت نظارت قرار می‌دهد. یک پایگاه داده‌ها در دانشکده پزشکی گیسل در دانشگاه دارتموث مکان و پیام‌های متنی کاربران را ردیابی می‌کند؛ البته این اطلاعات در اختیار شخص ثالثی قرار نخواهد گرفت. به علاوه این سیستم بوسیله فایروال در برابر هکرهای احتمالی محافظت می‌شود.

کریس پولین، محقق ارشد این طرح می‌گوید: "تحقیقی که ما با همکاران پژوهشی‌مان آغاز کرده‌ایم منبع اطلاعاتی غنی ایجاد خواهد کرد که نهایتا می‌تواند امکان مداخلات به موقع بوسیله متخصصان بهداشت روانی را فراهم می‌کند. قابلیت فیس‌بوک برای دسترسی به این افراد بی‌نظیر است."

البته این طرح نقطه ضعفی هم دارد: با اینکه نسخه‌های آینده این اپلیکیشن ممکن است در صورتی که فرد در معرض خطر آسیب زدن به خودش باشد، متخصصان را متوجه کند، نسخه فعلی آن کاملا غیرمداخله‌ای است. البته با توجه به این که کهنه‌سربازان بسیار بیشتر از عامه مردم دست به خودکشی می‌زنند، طرح دورکیم ممکن است داده‌های بسیار ارزشمندی را با ردیابی کردن کاربران فعال رسانه‌های اجتماعی که دست به خودکشی می‌زنند،گردآوری کند.

پولین و گروهی ار محققان مرحله اول این طرح را در سال 2011 اجرا کردند و در آن رسانه‌های اجتماعی کهنه‌ سربازانی را که به صورت آنلاین فعال بودند، بررسی کردند. یافته‌های آنها بسیار گویا بود: بیش از 65 درصد کاربرانی که به خودکشی دست زده بودند، بر روی اکانت‌های رسانه‌های اجتماعی‌شان به طور مرتب از کلمات یا عباراتی کلیدی استفاده کرده بودند.

البته طرح دورکیم ممکن است به هدف درازمدتش دست نیابد: اجرای این برنامه وابسته به این است که کاربر وارد شدن به آن را انتخاب کند، و افرادی که فکر خودکشی دارند، ممکن است تمایلی به کمک خواستن از دیگران نداشته باشند. به علاوه بررسی اولیه‌ای که اساس این طرح شده است، به دنبال یافتن همبستگی‌ها بوده است: به عبارت دیگر این بررسی ثابت نمی‌کند که کهنه‌سربازانی که استیتوس‌های منفی پست می‌کنند، لزوما در ادامه این کار دست به خودکشی هم خواهند زد.

منبع: همشهری آنلاین

برچسب‌ها