اکنون به گزارش لس آنجلس تایمز پژوهشگران می‌گویند در صورت در نظرگرفتن چنین علائمی، دیگر تفاوتی در میزان شیوع افسردگی میان زنان و مردان باقی نخواهد ماند.
این نتیجه‌گیری با آمار پذیرفته‌شده قبلی که دال بر این بود که زنان در طول عمرشان 70 درصد بیشتر از مردان در معرض دچار شدن به "افسردگی عمده" - شکل شدید بیماری افسردگی - هستند، تطبیق ندارد. اما بررسی این پژوهشگران که نتایج آن در جورنال "جاما روانپزشکی" منتشر شده است نشان می‌دهد که در صورت شناسایی درست علائم، افسردگی عمده به همان میزان زنان در میان مردان نیز شایع است.
این یافته‌ها ممکن است پاسخگوی سوالی باشد که مدت‌هاست سوال مسئولان بهداشت روانی را به خود مشغول کرده است: اگر مردان با احتمال کمتری ممکن است افسرده شوند، چرا احتمال خودکشی در آنها چهار برابر زنان است؟
این پژوهشگران می‌گویند افسردگی مردان در بسیاری از موارد به علت عدم توجه به علائم مختص به مردان نادیده گرفته می‌شود.
این دانشمندان پرسشنامه‌ای را تدوین کردند که در سوالات آن علاوه بر علائم آشنای افسردگی مانند اندوه، اشکال در خواب، احساس گناه یا بی‌ارزش بودن و از دست دادن علاقه به فعالیت‌های لذت‌بخش، به علائمی مانند حملات خشم، پرخاشگری یا تحریک‌‌پذیری، سوءمصرف مواد، رفتارهای مخاطره‌جویانه و بیش‌فعالی نیز در نظر گرفته شده بود.
آنها همچنین دو مقیاس تشخیصی یکی خنثی نسبت به جنسیت، و دیگری مقیاسی مخصوص افسردگی در مردان را طراحی کردند. آزمایش این معیارها در مصاحبه‌ها با یک گروه 5700 نفره بزرگسالان آمریکایی (که 41 درصد آنها مرد بودند) نتایج غافلگیرکننده‌ای را به دست داد.
با ارزیابی یا مقیاس خنثی نسبت به جنسیت که هم علائم معمول افسردگی مانند اندوه و ناامیدی، و هم علائم شایع در مردان را می‌سنجید، معلوم شد 30.6 درصد مردان و 33.3 درصد زنان در زمانی از زندگی‌شان یک دوره افسردگی را تجربه کرده‌اند. تفاوت میان شیوع افسردگی در میان مردان و زنان در این مورد آنقدر کم بود که با خطای آماری قابل توجیه بود.
اما هنگامی که "مقیاس علائم مردانه" استفاده شد، 26.3 درصد مردان و 21.9 درصد زنان دچار افسردگی در زمانی در زندگی‌شان شده بودند. این تفاوت درصد آنقدر زیاد بود که با تصادف قابل‌توجیه نبود.
این پژوهشگران می‌گویند برداشت‌های فعلی ما درباره شیوع افسردگی بازتاب چگونگی تعریف ابتدایی ما از آن است. به گفته آنها این سوگیری ابتدایی باعث رواج این برداشت نادرست شده است که افسردگی بیماری عمدتا "زنانه" است و مردان برای رنج عاطفی‌شان نیاز به درمان ندارند.
زیگموند فروید، پدر روانپزشکی، افسردگی را خشمی توصیف می‌کرد به سوی درون بازگشته است. اما ظاهرا در بسیاری از مردان این خشم چندان به سوی خود فرد معطوف نمی‌شود، بلکه متوجه بیرون- همسر، همکاران و دوستان- دوستان می‌شود.