این استاد ارتباطات در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، با بیان اینکه من از معدود کسانی هستم که سه مقطع کارشناسی،کارشناسی ارشد و دکتری را به استادی دکتر معتمدنژاد گذارندم، اظهار کرد: نزدیک به 30 سال از ارتباط نزدیک من با دکتر معتمدنژاد می‌گذرد اما با وجود صمیمیتی که میان ما وجود داشت ایشان هیچگاه در حوزه علمی با کسی تعارف نداشت و حتی اگر فرزند خودش هم شاگردش بود اصول و قواعد علمی را در برخورد با او رعایت می‌کرد. در طول این 30 سال که من فعالیت دانشگاهی دارم کمتر کسی را می‌شناسم که با وجود این صمیمیت،با شاگردانش در حوزه علمی تعارف نداشته باشد.
او با اشاره به اینکه دکتر معتمدنژاد حساسیت خاصی بر روی عناوین علمی داشت،گفت: زمانی که جلسه دفاع رساله دکتری من بود ایشان ریاست جلسه را برعهده داشتند و در ابتدای جلسه گفتند که امروز آقای داوود زارعیان از رساله خودشان دفاع می‌کند. پس از دفاع و بعد از اعلام تصمیم هیات ژوری، آقای دکتر معتمدنژاد مجددا گفت که امروز آقای دکتر داوود زارعیان از رساله خودشان دفاع کردند.
این استاد ارتباطات با اعتقاد بر اینکه دکتر معتمدنژاد علاوه بر برخورداری از تخصص در حوزه توسعه علمی ارتباطات جمعی، در حوزه «ارتباطات دور» نیز تخصص خاصی داشت، یادآور شد: استاد معتمدنژاد در حوزه ارتباطات دور تلاش زیادی کرد که بسیاری از خدمات و تلاش‌های ایشان در این حوزه ناشناخته مانده است. ایشان انجمن جامعه اطلاعاتی را به کمک شاگردانشان تاسیس کردند که تاسیس این انجمن منجر به دو اتفاق مهم شد. نخست: برگزاری اجلاس‌های میان منطقه‌ای جامعه اطلاعاتی در ایران بود و اتفاق دوم این بود که پیشنهادهایی از ایران به دبیرخانه اجلاس سران جامعه اطلاعاتی داده شد که پذیرش شده و در بخش اعلامیه اصول اجلاس جهانی سران درباره جامعه اطلاعاتی به تصویب رسید.
وی افزود: آقای دکتر معتمدنژاد در دو اجلاس این انجمن در ژنو ( 2003 و 2005 ) نیز حضور داشت و در اجلاس تونس نیز که ایران در نمایشگاه غرفه داشت ضمن حضور در تمامی کنفرانس‌ها، هر وقت فرصت داشت در غرفه ایران می‌نشت و با رسانه‌ها و مخاطبان دیدار می‌کرد. دکتر معتمدنژاد بعد از بازگشت از اجلاس تونس دو کتاب تحت عنوان‌های «اجلاس سران درباره جامعه اطلاعاتی» و «کتاب جامعه اطلاعاتی» را نوشت.
دکتر زارعیان با تاکید بر اینکه یکی از ویژگی‌های مثبت دکتر معتمدنژاد به روز بودن ایشان بود، خاطرنشان کرد: استاد معتمدنژاد زمانی از آخرین منابع اطلاعاتی آگاه بود که اینترنت وجود نداشت و دسترسی به اطلاعات دشوارتر بود. خاطرم است در سفری که عازم تونس بودیم آقای شکرخواه نیز همراه ما بود. در فرصتی که در استانبول داشتیم من و آقای شکرخواه مقاله جدیدی درباره جامعه اطلاعاتی پیدا کردیم و به سراغ دکتر رفتیم تا این مقاله را به ایشان معرفی کنیم. وقتی مشخصات مقالات را برای دکتر شرح دادیم نگاهی به ما کرد و گفت: این مقاله برای ماه «آپریل» نیست بلکه برای ماه «دسامبر» است.
این استاد ارتباطات همچنین اظهار کرد: ویژگی‌های خاص استاد معتمدنژاد چهره متمایز و برجسته‌ای از ایشان می‌ساخت. یکی دیگر از نکات جالب درباره او، علاقه و حرف‌شنوی شاگردانش از او بود. در یکی از اجلاس‌های میان منطقه‌ای جامعه اطلاعاتی، 10 میهمان از کشورهای خارجی حضور داشتند.دکتر معتمدنژاد در ردیف جلو نشسته بود و هرگاه سرش را برمی‌گرداند تا چیزی بگوید بیش از 10 نفر از شاگردانش که همگی دکتر بودند جلو می‌رفتند و می‌خواستند به استاد کمک کنند. در همین حین رئیس بخش جامعه اطلاعاتی یونسکو از من پرسید که ایشان کیست؟ من گفتم دکتر معتمدنژاد استاد ما است.او در پاسخ به من اظهار کرد من تا کنون چنین چیزی را ندیده‌ام که یک سالن، همه، حرکات و رفتار خودشان را تحت تأثیر یک نفر بدانند.