این یک واقعیت است که در همه جای دنیا اتفاق می‌افتد و بسیاری از فیلم‌ها بعضا زودتر از اکران وارد بازار می‌شوند. حتی در آمریکا هم این اتفاق می‌افتد و این به دلیل پیشرفت تکنولوژی دیجیتالی است که با در دست داشتن کپی فیلم، نسخه‌های با کیفیتی از آن وارد بازار می‌شود. اما وقتی راجع به سینمای آمریکا صحبت می‌کنیم مسئله متفاوت است چون سینمای آمریکا صنعتی و کاملا سودآور است.
یعنی با قاچاق فیلم ضرری که به پیکره اقتصاد سینمای آمریکا وارد می شود بسیار خفیف‌تر از اتفاقی است که در ایران رخ می‌دهد. در حال حاضر شاید روند قاچاق فیلم‌ها کندتر شده باشد اما قطعا متوقف نشده است، چون قاچاق فیلم در ایران معضل تازه‌ای نیست و از اوایل دهه 80 در سینما آغاز شد.
به خاطر می‌آورم زمانی را که همزمان با اکران باج‌خور در سینماها، نسخه سرقتی فیلم هم وارد بازار شد و جالب است بدانید آن نسخه از روی نسخه‌ای که دست من و تهیه کننده بود کپی شده بود و البته ما مطمئن بودیم که این نسخه را بعد از تبدیل به دی وی دی در بنیاد سینمایی فارابی دست هیچ شخصی نداده بودیم.
بهتر است به جای اینکه به مهار سرقت فیلم فکر کنیم، صنعت سینمای ایران را قوی‌تر کنیم و به سمت تولید فیلم‌هایی برویم که قاچاقچی‌ها علاقه‌ای به سرقت و تکثیر آنها ندارند؛ فیلم‌های بهتر و قوی‌تر با هزینه تولید کمتر؛ فیلم‌هایی که تماشاگر حرفه‌ای دارند. واقعیت این است که تماشاگر واقعی سینمای ایران همان صد هزار نفری هستند که همیشه به سینما می‌روند نه آنهایی که از سر اتفاق به تماشای فیلم‌های تجاری ما می‌نشینند.
فیلم‌های تجاری مشتری‌های اتفاقی دارند و اساسا خیلی سود‌ده نیستند. فیلم‌هایی نظیر اخراجی‌ها و مارمولک که به لحاظ دارا بودن ارزش‌های سینمایی کم مقدار هستند و فقط به خاطر برخی حساسیت‌های مضمونی به فروش خوبی دست پیدا می‌کنند. این قبیل فیلم‌ها برای تجارت ما مضرند چون اکران را می‌سوزانند. زمانی سینمای ایران به فروش واقعی دست پیدا می‌کند که مردم برای تماشای یک فیلم ملودرام و یا یک کمدی در صف بایستند.
فروشهای کاذب، سینمای ما را فلج می‌کند و گیشه را خسته.باید بپذیریم که مردم ایران سینما را در سبد روزانه خود ندارند.تنها راه مبارزه با قاچاق، تولید نکردن این قبیل فیلم‌های تجاری است و تولید فیلم برای همان صد هزار نفر مخاطب واقعی سینما تنها راه چاره است. قاچاق فیلم یکی از زاییده‌های سینمای بدنه ماست.
سینمای ایران استخوان لای زخم است و تغییر نوع تولید شاید اندکی از این درد بکاهد.