قطعنامه 598 و قطعنامه های قبل از آن یعنی از آغاز شروع جنگ تحمیلی بیانگر این حقیقت است که مجامع بین المللی تحت نفوذ استکبار جهانی به ویژه آمریکا از برخورد عادلانه با حقوق ملت ها سر باززده اند، آنجا که منافع آنها اجازه می داد این مجامع ساز و کار قوی برای برخورد با متجاوز و تامین خسارت برای افرادی که در این تجاوزات خسارت دیده اند داشتند، اما آنجا که منافع آمریکا اجازه ندهد بسیار کند وارد عمل می شوند و قادر نیستند از حق ملت ها دفاع کنند.
بعد از شروع جنگ در سال 1359 تا مقطع صدور قطعنامه که در تاریخ 1366 که 7سال به طول انجامید شورای امنیت حتی یک قطعنامه مبنی براعلام شرایط جنگ میان ایران و عراق صادرنکرد که این موضوع از نظر حقوقی بسیارمهم است، زیرا اگر شورای امنیت به شروع جنگ اعتراف می کرد، براساس فصل 7 منشور ملل متحد باید نسبت به تعیین متجاوز و تامین خسارات اقدام می شد.
در قطعنامه 598 نه تنها متجاوز تعیین نشد بلکه شورای امنیت تعیین متجاوز را قبل از اعلام آتش بس و عقب نشینی به مرزهای بین المللی نیزاعلام نکرد، یعنی اینکه قطعنامه می توانست در راستای منافع ایران باشد، ایرانی که اعلام کرده بود شورای امنیت متجاوزرا تعیین کند، پس شورای امنیت می توانست قطعنامه را قبل از آتش بس اعلام کند .
در آن شرایط اگر ما آتش بس را می پذیرفتیم بحث دریافت خسارت به کمیسیون ها و هیئت ها می رفت که همین امر سالها وقت می‌خواست و شاید ما خسارت سنگینی را متحمل می شدیم، لذا با این حال جمهوری اسلامی ایران نه این قطعنامه را پذیرفت و نه آن را رد کرد.
حمله ناجوانمردانه آمریکا به هواپیمای مسافربری ایران در خلیج فارس، وسعت عملیات شیمیایی و گسترش جنگ به مناطق دیگرازجمله مواردی بود که باعث شد امام (ره) قطعنامه را بپذیرند. امام(ره) با پذیرش قطعنامه می خواستند تا جنگ به دیگر کشورها کشیده نشود وانسان های بی گناه کشته نشوند، به طوری که امام در آن مقطع احساس کردند که آمریکا یک دیوانه است.
همچنین حوادث بعد از قبول قطعنامه نشان داد جمهوری اسلامی ایران و امام خمینی (ره) چقدر صادقانه مواضع داشته اند و درست فکرمی کردند، مثلا می گفتند صدام طرفدارصلح است اما دیدیم که زمانی که ایران قطعنامه 598 را پذیرفت صدام 3 روز بعد به غرب اهواز حمله کرد. نکته دیگری را نیز که باید یادآورشویم این است که بعداز قطعنامه 598 جمهوری اسلامی ایران هر آنچه را که می خواست چه از نظر سیاسی، جغرافیایی بدست آورد، زیرا ما توانستیم به خواسته‌هایمان برسیم و پیروز شویم .
تنها موضوعی که امروزباقی مانده خسارتها و غرامت‌ها است که در این قطعنامه تاکید می کند برای دریافت خسارت وارده هیاتی تشکیل شود تا با کمک مجامع بین المللی این خسارتها تامین شود.
ما چهار منبع در اختیار داریم که می تواند پشتوانه تشکیل کمیته تامین خسارت قرارگیرد اما تنها مشکلی که در حال حاضر وجود دارد دولت فعلی عراق است که باعث شده ما موضوع تامین خسارت ها را غیر فعال بگذاریم به گونه ای که از سوی مسئولان عراقی از ما خواسته شده است تا ما خسارت ها را ببخشیم که جمهوری اسلامی ایران نیز در این خصوص جوابی نداده است، شرایط فعلی عراق باعث شده است که ما خسارت را در حال حاضر نگیریم زیرا امنیت عراق برای ما مهم است به همین منظور این موضوع را غیر فعال گذاشته و منصرف نشدیم، مصالح نظام است که باعث شده تا این موضوع را تعقیب نکنیم.
معاون فرهنگی و تبلیغی ستاد کل نیروهای مسلح