هوش هیجانی (Emotional Intelligence) یعنی توانایی تشخیص هیجان‌ها و احساسات در خود و دیگران و استفاده از این توانایی در رفتار و روابط با دیگران.
کسانی که هوش هیجانی بالایی دارند، خودآگاهی و توانایی همدلی بیشتری دارند و بهتر از دیگران می‌توانند خودشان را جای دیگران قرار دهند و احساسات زیرپوستی دیگران را درک کنند.
خانم‌ها معمولا هوش هیجانی بالاتری نسبت به آقایان دارند، به ویژه وقتی که پای همدلی و همدردی با دیگران به میان می‌آید.
هوش هیجانی زمانی اهمیت پیدا می‌کند که بدانیم آزمون‌های ضریب هوشی معمولی یا همان (Intelligence Quotient) IQ در عمل تنها به دامنه محدودی از توانایی‌های هوشی می‌پرداختند.
بنابراین مشخص شد که این آزمون‌ها باید با آزمون‌های جدیدی جایگزین شوند که به جنبه‌های مختلفی از جمله هوش موسیقایی، اخلاقی و هوش جسمی می‌پردازند و این توانایی‌ها را مورد آزمون قرار می‌دهند.
شواهد مختلف روان‌شناختی نشان می‌دهند که افراد خشن هوش هیجانی پایین‌تری از متوسط جامعه دارند و افراد مذهبی نسبت به متوسط جامعه، هوش هیجانی بالاتری دارند.
علاوه بر این رابطه‌های دیگری نیز میان نقش اجتماعی افراد و هوش هیجانی آنها پیشنهاد شده است، از جمله اینکه افرادی با هوش هیجانی بالاتر توانایی رهبری بهتری دارند.
هرچند بسیاری از این روابط اخیرا مورد تردید قرار گرفته‌اند، زیرا نباید نقش ضریب هوشی معمولی (IQ) و شخصیت افراد را در این موارد فراموش کرد؛ به علاوه این عقیده که هوش هیجانی مقوله‌ای متفاوت با ضریب هوشی کلی افراد است، مورد تردید قرار گرفته است.
منبع:همشهري دانستنيها