چرا باهوش‌ها بیشتر زنده می‌مانند

براساس گزارش لايو‌ساينس، محققان مي‌گويند بيش از 95 درصد رابطه ميان هوش و طول عمر را مي‌توان به واسطه تاثير ژنتيكي توضيح داد. مطالعه‌اي كه نتيجه آن در ماه جولاي در نشريه بين‌المللي اپيدمولوژي منتشر شد براساس انجام تست‌هاي هوش روي داوطلباني ميانسال انجام گرفته‌است،‌ دوراني از زندگي كه نتيجه تست‌هاي هوش تحت تاثير سالخوردگي قرار مي‌گيرند از اين رو دقت نتايج مطالعه را پايين مي‌آورند.

با اين‌همه محققان مي‌گويند نتايج نشاندهنده اين حقيقت هستند كه افراد باهوش‌تر فقط به دليل تصميم‌گيري‌هاي هوشمندانه‌تر و انتخاب‌هاي سالم‌تر و يا تمول مالي بيشتر كه منجر به بهبود دسترسي به خدمات درماني بهتر خواهد شد، از طول عمر بالاتري برخوردار نيستند. اين افراد طولاني‌تر زندگي مي‌كنند چون ساختار ژنتيكي آنها مناسب زندگي طولاني‌تر و هوشمندانه‌‌تر است.

• مغزها و طول عمر

مطالعات كوچك و بزرگ تاكنون بارها نشان داده‌اند كه احتمال زنده ماندن افراد باهوش تا سنين كهنسالي بسيار زياد است. براي مثال براساس نتايج مطالعه‌اي كه در سال 2001 روي افراد متولد اسكاتلند انجام گرفته، هرچه امتياز تست هوش افراد در سن يازده‌سالگي بيشتر بوده،‌ احتمال اينكه تا سن 76 سالگي عمر كرده‌باشند نيز بيشتر بوده‌است. در سال 2007 نيز نتايج مطالعه‌اي ديگر نشان داد طول عمر برندگان نوبل كمي بيشتر از افرادي است كه نزديك‌ترين رتبه علمي را به آنها دارند. محققان به اين نتيجه رسيدند كه جايزه نقدي دليل طول عمر بيشتر برندگان نوبل نبوده، بلكه بهبود جايگاه اجتماعي به واسطه دريافت اين جايزه عامل طول عمر آنها بوده‌است.

محققان چندين دليل را براي توضيح مزيت طول‌عمر بيشتر براي افراد باهوش ارائه كرده‌اند. به گفته آنها ممكن است افراد باهوش در زمينه سلامت انتخاب‌هاي بهتري انجام دهند، كارهايي ايمن‌تر به دست آورند و يا برتري‌هاي خانوادگي داشته‌باشند كه تمامي اين موارد با طول عمر بيشتر در ارتباط است؛ و يا شايد افراد باهوش‌تر از ژن بهتري برخوردارند، ژن‌هايي كه هوش و طول عمر افراد را افزايش مي‌دهند.

مطالعه روي دوقلوها مي‌تواند براي اين مسئله پاسخي داشته‌باشد. تشابه DNA دوقلوهاي همسان 100 درصد است اما دوقلوهاي ناهمسان تنها 50 درصد DNA مشترك دارند. درصورتي كه طول عمر امري محيطي باشد، بايد انتظار داشت قل باهوش‌تر يك جفت همسان به دليل انتخاب‌هاي سالم‌تر و هوشمندانه‌تر نسبت به ديگري عمر بيشتري داشته‌باشد.

اگر در مقابل طول عمر وابستگي شديدي به ژنتيك داشته باشد، در دوقلوهاي همسان، قل باهوشتر نسبت به برادر يا خواهرش بيشتر عمر نخواهد‌كرد زيرا هردو از ژنتيك يكساني برخوردارند. در اين ميان اگر ژن‌ها عامل طول عمر باشند، قل باهوش‌تر در يك جفت ناهمسان نسبت به برادر يا خواهرش طول عمر بيشتري خواهد‌داشت، زيرا به احتمال زياد قل باهوش‌تر داراي ژن‌هاي هوش و طول عمر خواهد‌بود.

• آزمايش دوقلوها

محققان براي بررسي اين موضوع به تحليل اطلاعات به دست آمده از مطالعات طولاني‌مدتي كه روي تعدادي دوقلو انجام گرفته‌بودند پرداختند. در يكي از اين مطالعات 377 جفت دوقلوي آمريكايي دوران جنگ جهاني دوم مورد مطالعه قرار گرفته‌بودند. در مطالعه ديگر 246 دوقلوي سوئدي و در ديگري روي 784 دوقلوي دانماركي مطالعه شده‌بود.

نتايج بررسي‌ها از رابطه‌اي اميدوار‌كننده ميان ژن‌هاي ضدالتهاب و طول عمر افراد خبر مي‌داد، اگرچه نقص موجود در اين مطالعه‌ها از جمله سن بالاي داوطلبان حاضر در مطالعات به اندازه‌اي است كه دقت ارقام به دست آمده از تحليل محتواي اطلاعات را پايين مي‌آورد. از اين رو محققان نياز دارند چنين مطالعاتي دوباره تكرار شوند تا درستي نتايج به دست آمده تاييد شوند. به گفته محققان اگر چنين مطالعاتي روي حيواناتي مانند سگ و گربه صورت گيرد، كه توانايي انتخاب سبك زندگي ندارند، نتايج قابل قبول‌تري به دست خواهد‌آمد.