او تنها فرزند یک نانوای ساکن این شهر بود. در کودکی او به فوتبال بیش از موسیقی علاقه‌مند بود و به دلیل عضویت در تیم فوتبال مودنا به شهرتی محلی دست پیدا کرد.
پاواروتی برای اولین بار در گروه کر شهر مودنا به همراه پدرش آواز خواند، پدر پاواروتی بسیار علاقه‌مند به اوپرا بود و خود نیز به عنوان یک خواننده آماتور اوپرا آواز می‌خواند و جوایزی نیز دریافت کرده بود.
پس از آنکه گروه کر مردان روسینی در یک رقابت بین‌المللی موفق به کسب جایزه شد، پاواروتی تصمیم گرفت تمام وقت خود را صرف موسیقی کند.
او برای اولین بار در مقام یک خواننده اوپرا در نقش رودولفو از شخصیت‌های اپرای لابوهمی اثر پوچینی، در خانه اپرای رجیو امیلیا آواز خواند. پاواروتی پس از موفقیت داخلی به شهر‌های آمستردام، وین، زوریخ و لندن رفت و در این شهرها نیز قطعاتی از آثار مشهر موسیقی را خواند.
در سال 1965 پاواروتی برای اولین بار به ایلات متحده آمریکا رفت و لوچیا دی لامرمور اثر دونیزتی را با جوان ساترلند در تالار اوپرای میامی اجرا کرد. پاواروتی در سالن اوپرای نیویورک متروپلیتن چندین اثر اوپرا اجرا کرد که با اقبال عمومی مواجه شد.
شهرت پاواروتی با حضور در گروه سه نفره اوپرا خوانانی که به مناسبت جام جهانی 1990 قرار بود به اجرای یکی از بیاد ماندنی‌ترین آثار موسیقی کلاسیک بپردازند، به اوج خود رسید. صفحه اجرای اوپرای پاواروتی به همراه خوسه کارراس و پلاسیدو دومینگوی اسپانیایی به پرفروش‌ترین صفحه اوپرای اوئل دهه 1990 در سراسر جهان بدل شد.
در سال 1992 نیز پاواروتی پا حضور پرنس چارلز و پرنسس دایانا در حضور 150 هزار نفر اولین کنسرت کلاسیک تاریخ هاید پارک لندن را اجرا کرد. در ژوئن 1993 بیش 500هزار نفر برای شنیدن صدای پاواروتی در سنترال پارک نیویورک گرد هم آمدند. در سپتامبر همان سال نیز پاواروتی برای 300هزار نفر در پای برج ایفل آواز خواند.
درحالی که بسیاری از خوانندگان و علاقه‌مندان به موسیقی کلاسیک نسبت به اجرای اوپرا در فضای باز گلایه داشتند، مدافعان پاواروتی معتقد بودند، پاواروتی با اجرای اوپرا در فضای باز، علاقه به این نوع موسیقی را در میان مردم رواج می‌دهد و به آن‌ها فرصت گوش فرا‌دادن به یکی از بیاد ماندنی‌ترین صداهای تاریخ اوپرا را می‌دهد.
پاواروتی در کنار خوانندگی به تربیت خوانندگان اوپرا در حد استادی اهتمام می‌ورزید. این خواننده مشهور اوپرا ، آخرین اوپرای خود را در ماه مارس 2004 در سالن اوپرای پوچینی توسکا در نیویورک اجرا کرد.
پاواروتی سرانجام پس از 71 سال عمر و به دلیل ابتلا به سرطان لوزالمعده در روز 6 سپتامبر 2007 در زادگاهش مودنا و در حالی که تمامی اعضای خانواده و بسیاری از دوستانش بر بالینش بودند، درگذشت.