وی از همان دوران کودکی به مؤذنی در مساجد و فعالیت در هیأتهای مذهبی پرداخت و مدیریت برنامههای مذهبی چهرههای نامیچون آیت الله سید محمود طالقانی در مسجد هدایت، و دکتر علی شریعتی در حسیینه ارشاد و عبدالکریم سروش در مسجد امام صادق اقدسیه با وی بود.
صبحدل مسئولیت برنامههای مذهبی رادیو را نیز مدتها عهده دار بود و برخی از برنامههای ماندگار از جمله ربنای استاد محمدرضا شجریان حاصل تلاش وابتکار وی به شمار میرود.
صبحدل به موسیقیآوازی و دستگاهی و ردیف موسیقی سنتی تسلطی کامل داشت و اذان معروف وی از جمله اذانهایی است که با روح نغمههای ایرانی عجین شده است
[یادی از استاد حسین صبحدل] [شد ز دنیا، ماند از او فعل نکو] ["صبحدل"، صدای
گلدستهها]
استاد صبحدل در اجرای سرود معروف «خمینی ای امام» نیز نقش داشته است و سرودهای دیگری چون «راه امام در کلام امام»، «بانگ توحید»، «طلایهداران انقلاب»، «حماسه رزمندگان»، «ماه محرم» و مناجاتهای رادیو و دعای هنگام تحویل سال و بیش از 1300 اثر رادیویی دیگر، بخشی از تلاشهای فرهنگی و هنری وی به شمار میرود.
برگزاری جلسات قرآن در مساجد محلات، داوری مسابقات قرآنی استانی و کشوری در رشته صوت و لحن در دهههای 60 و 70، تهیهکنندگی و نویسندگی برنامههای سحر و مناسبتهای مذهبی هم از دیگر فعالیتهای وی به شمار میرود.
استاد زندهیاد مرتضی مطهری وصیت کرده بود «هر وقت جنازه من را از زمین بر میدارید، اذان صبحدل را پخش کنید».
حسین صبحدل از میانههای سال 1385 به بیماری سخت ریوی دچار شد و بعد از چند سال بیماری روز 13 آبان 1388 در سن 78 سالگی دار فانی را وداع گفت.