سورس- میراندا گفت: «خوشبختانه، پيادهروی فعالیتی است که بسیاری از سالمند می‌توانند از آن لذت ببرند.»
در این مطالعه، پژوهشگران ۴۷۰۲ مرد و زن را که وارد «مطالعه سلامت قلبی- عروقی»- یک بررسی طولانی مدت که بوسیله انستیتوهای ملی بهداشت انجام می‌شود- شده بودند، بررسی کردند. «مطالعه سلامت قلبی- عروقی» داده‌های مربوط به عوامل خطرساز برای بیماری قلبی در بزرگسالان ۶۵ ساله و بالاتر را گردآوری می‌کند.
این پژوهشگران برای به دست آوردن یافته‌های جدید، به داده‌های ۱۰ ساله گردآوری‌شده مربوط معاینه‌های جسمی سالانه این زنان و مردان توجه کردند.
میانگین سرعت و مسافت پيادهروی این افراد ارزیابی شد و پژوهشگران هر واقعه قلبی-عروقی مانند حمله قلبی و سکته مغزی را ثبت کردند.
پيادهروی تنها فعالیت جسمی نبود که با سلامت قلبی همراهی داشت.
بر اساس این مطالعه، در واقع سالمندانی که به طور کلی فعال‌تر بودند نسبت به آنانی که بیشتر بی‌حرکت بودند، در معرض خطر کمتر حمله قلبی و سکته مغزی قرار داشتند. و فعالیت‌های تفریحی مانند باغبانی، شنا، راهیمایی و دوچرخه‌سواری نیز با خطر کمتر بیماری قلبی همراه بودند.
این تحقیق یقیناً نخستین بررسی نیست که انجام فعالیت‌های ساده‌ای مانند پیاده‌روی را با بهبود سلامت ارتباط می‌دهد. در یک بررسی که قبلاً در امسال منتشر شد، پژوهشگران دریافتند که پیاده‌روی به میزان 2 دقیقه در ساعت می‌توان خطر مرگ زودرس را در افراد کاهش دهد.
و برای افراد که دوست دارند شدت فعالیت جسمی‌شان را افزایش دهند، یک بررسی در سال 2014 نشان داد که دویدن به مدتی به کوتاهی 5 تا 10 دقیقه در روز با کاهش خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی همراهی دارد.
با این وجود به گفته دکتر داریوش مظفریان معاون آموزش دانشکده علوم و سیاست‌های تغذیه‌ای در دانشگاه تافتز در بوستون، گرچه شماری از مطالعات به رابطه میان فعالیت جسمی و سلامت قلب پرداخته‌اند، شمار اندکی از آنان بر سالمندان، گروه جمعیتی که به سرعت در حال افزایش است، متمرکز بوده‌اند.
مظفریان گفت: «یافته‌های ما بر اهمیت ادامه دادن به انجام فعالیت جسمی ملایم تا متوسط در تمام طول عمر تاکید می‌کنند.»